Met twee maten

Ik heb dit lichaam wel bemind: de zon

Ik heb dit lichaam wel bemind: de zon,
De schemer, het nachtgoud en het zeegrijze,
De hoge ruimte waarin vogels reizen;
De bomen, de woestijnen en de bron;

[p. 141]

 

Het klankrumoer, de stilte die begon

 

Te zingen haar indringend zoete wijze,

 

De nevelen die als gestalten rijzen,

 

De wolken lopend aan den horizon;

 

 

 

Al dit gezegende is mij geschied;

 

Ik kon de sterren van den hemel halen,

 

Ik droeg den nacht weg van het aardebed;

 

Bloemstengels werden in mij neergezet,

 

Ik werd een veld, een zee, een woud vol stralen,

 

Ik werd een hemelval, ik werd een lied.