Met twee maten

[p. 55]

Birds in the night

Hij ging al in tot duisternis,
Maar zag naar de verlaten kim
Nog eenmaal om: haar zachte schim
In de verlichte vensternis.

Toen werd het verdergaan te zwaar,
Neer zonk hij op den natten berm
En zong voor 't allerlaatst tot haar
Een kleine teedre liedrenzwerm,

En heeft een teken nog gewacht.
Zij hebben haar niet meer bewogen
Dan vogels drijvend door den nacht
Aan hard-licht venster doodgevlogen.