Met twee maten

[p. 54]

J. Slauerhoff

Grafbeeld van Nôfrit

(Louvre)

Was 't waar dat uit het balsemend Verleden
Lichamen wel, geen levens komen bloot,
Waart gij dan zo gebleven:
Uw lieflijkheden
Als ingehouden adem door uw leden?
Gij zijt niet dood
En zult, als ik vertrouw, bewegen!

Begint uw borst te beven?
Worden uw trekken zachter,
Uw ogen groot?

Uw armen weren uw gewaden achter
Uw tenger lijf, gij komt naar voren
Alsof ge een diep gevaar ontvloodt.

Is het dan mooglijk naar elkaar te leven,
Zover uiteen geboren,
Over een tijd die mij van u verstoot?
Een vloedgolf gaat door alle eeuwenzeeën,
Een baar bewoog ons tweeën...
Als leefde ik vroeger en waart gij niet dood.