'Met de staart van een ander'

[p. 14]

Nes Tergast / De kikvorsen...

De kikvorsen bespelen in het riet
Hun kleine doedelzakken, en hun lied
Springt door een achterdeur in het verlangen,
En wordt aan notenbalken opgehangen
Getrokken tussen vreugd en droefenis,
Tussen verlossing en verdoemenis.
Het daglicht kantelt uit zijn late wake
Op de cadans van het weemoedig kwaken,
En plotseling vallen zijn ogen toe,
De stilte zwijgt. De horizon is moe.