Gedichten. Deel 1

[p. 3]

Aan L.L.

Kon ik toch de liere stemmen
en haar gouden snaren slaan,
'k zou bezingen hoe de regen
soms de dorre velden laaft,
door den zomergloed gekloven;
hoe de dauw de bloem verkwikt,
die haar kelksken zag verschroeien
door den fellen zonnebrand;
hoe een goed woord machtig is
treurende herten te verkwikken;
waar de moed gezonken was,
troost en vreugde weêr te brengen;
'k deed mijn dank in liedren klinken,
'k deed hem nemen hooger vlucht.
Maar zou hij meer Waarheid zeggen,
dan mijn hert u thans betuigt?
Neen, en wil mijn dank ontvangen,
uwen zang vergeet ik niet.¹⁾

(Nov. 1872 (Vierde latijn.)

1) Een eerstelingsken, in dank aan den schoolkameraad Lodewijk Laevens, die met een gedichtje hem had opgemonterd. Wij vonden veel gedichtjes van L.L. terug, die bewijzen dat beide vrienden, gedurend hunne collegiejaren malkander op hoogte hielden hunner eerste dichterlijke stemmingen.