Veldviooltjes

Gedichten voor vlijtige kinderen

[p. 55]

Het goede voornemen.

Als, in 't kortste van de dagen,

Winter met zijn' grijzen baard

Sneeuw en ijs heeft aangedragen,

Kruip ik bij den warmen haard;

En bij 't koestren mijner leden,

Dank ik God, die, eindloos goed,

Mij zooveel gaf hier beneden,

Dat een ander derven moet.

Zou ik klagen, ontevreden,

Als de koude snerpend woedt,

Ik, die mij zoo warm kan kleeden,

Die zoo smaaklijk word gevoed?

[p. 56]

 

Foei! dan zou 'k mijn Schepper honen;

 

'k Wil veeleer, in 't bar saizoen,

 

Mijne erkentlijkheid betoonen,

 

Door aan armen wél te doen.