Veldviooltjes

Gedichten voor vlijtige kinderen

[p. 33]

De twistzoeker.

‘Sta!’ zei Govert tegen Jan:

‘Toon nu, dat gij, als een man,

Ook op straat u kunt verweren,

Die op school zoo menigmaal,

Door uw vlugheid in het leeren,

Mij ontnaamt de zegepraal!’ -

‘Vocht ik ooit,’ sprak Jantje toen,

‘'k Zou het toch met u niet doen,

Die, door ijverzucht gedreven,

U in drift verleiden laat,

Om aan mij de schuld te geven

Van 't geen aan uzelven staat.

[p. 34]

 

Speel wat minder, leer wat meer,

 

Zoo zult ge op een' andren keer

 

Zeker d'eereprijs behalen.’ -

 

‘Zwijg!’ zei Govert, meer verwoed:

 

‘'k Zal die smaadreên u betalen

 

Met een' vuistslag, laffe bloed!’

 

Jan ontweek den slag bedaard,

 

Zoodat Govert, door zijn vaart,

 

Tuimelde in het voetzand neder;

 

Luide kermde hij van pijn,

 

Doch besloot, om nimmer weder

 

Tegen Jan zoo brusk te zijn.