Veldviooltjes

Gedichten voor vlijtige kinderen

[p. 6]

Het ontbijt.

‘Zoo ik met water uit de bron
Mij aan 't ontbijt vernoegen kon,
Moest ik een boerendeerne zijn:
Een meisje, als ik, voegt 's middags wijn,
En 's morgens ben ik niet tevreê,
Dan met geboterd brood en thee.’
Dus sprak Annet, en pruilde luid,
Ofschoon een lekkere beschuit
En water, paarlend in het glas,
Voor haar ontbijt verordend was.
‘Foei!’ zegt gij zeker, die dit leest:
‘Was slechts Annet bedacht geweest,
Hoe menige arme kleine meid
Des morgens vroeg van honger schreit,

[p. 7]

 

En onverzadigd, 's avonds laat,

 

Op 't strooijen bed ter ruste gaat,

 

Zij had den goedertieren God

 

Gedankt voor haar gezegend lot.’

Het ontbijt.
Bladz. 6.