Veldviooltjes

(1834)–C.P.E. Robidé van der Aa– rechtenstatus



[pagina 5]
Kinderlijke liefde. Sophie, in 't ziekvertrek van haar mama gezeten, Gluurt, met bekommerd oog, door 't openstaand gordijn, En poogt zoo ongemerkt te weten, Of zij der zieke soms van eenig nut kan zijn, Zij ziet, hoe pijn en smart aan moeders krachten knagen, En heft het smeekend oog tot haren Hemelheer. Verhoor, Almogend God! wat zij U waagt te vragen, En schenk het minnend kind haar brave moeder weêr! Kinderlijke liefde. Bladz. 5.