Lenteloveren

[p. 3]

De ooijevaren te Tubingen.

Dat het instinkt bij sommige dieren, dikwerf verbazend sterk werkt, bewezen voor eenige jaren de ooijevaren te Tubingen, eene stad in Beijeren aan de Neckar gelegen. Een student had aldaar eenen wilden ooijevaar in zijn nest door een geweerschot verwond. Voor deze onvoorzigtigheid trokken al de ooijevaren uit den omtrek, partij, tegen eenen tammen ooijevaar die zich jaren had opgehouden op de plaats van het Collegium Illustre, waar de student woonde en het schot gelost was. In het voorjaar toch dat op dit jaar volgde, verscheen er een wilde ooijevaar op het dak van het collegie-gebouw en trachtte den tammen tot zich te lokken. Deze gekortwiekt zijnde, kon echter aan die uitnoodiging niet voldoen, en nu gaf hemde wilde ooijevaar een bezoek, dat alles behalve vredelievend was, en den tammen op bek- en wiek-slagen te staan kwam. De wil-

[p. 4]

de bezoeker herhaalde dit meermalen in hetzelfde jaar en verscheen, in het daarop volgende voorjaar, van drie andere vergezeld, weder op de plaats van het Collegie, alwaar zij den tammen met zoodanige verwoedheid aanvielen, dat deze, alleen aan tijdig ontzet, het behoud van zijn leven te danken had. In het derde voorjaar verscheen een nog veel grooter troep wilde ooijevaars, daar ter plaatse, en viel met vereenigd geweld den tammen Tubinger aan, die, voor er ontzet kwam opdagen, onder dien aanval bezweek, als een offer van de wraak die zijn geslacht genomen had over het vroeger verwonden van hunnen makker. Van redelijke menschen zou men moeijelijk een meer overlegd en herhaald plan van aanval kunnen verwachten.

Dat zij ons innigh wit,
Dat God ons hert bezit.

Mr. j. de bruse