De geestelijke goudschaele
(1683)–Hendrik Rintjes–
AuteursrechtvrijZijnde een versameling van een goedt getal uitgesochte geestelijke liedekens en psalmen
Den Ciij. Psalm.Myn ziel wilt den Heer met lof-sang prijsen
Al wat in my is moet hem eer bewijsen,
Endz sijnen heyl’ghen naem loven met vliet:
Wilt hem prijsen end’ roemen onbeladen,
O gy mijn ziel, looft des Heeren weldaden,
Die ghy ontfanghen hebt vergeet die niet.
2. Looft hem die door sijn goetheyt hoogh verheven,
De zonden al, u gantschlijck heeft vergeven,
End’ u gheneest van u ghebreken groot:
| |
[pagina 83]
| |
Prijst hem die u heeft vry ghekocht u leven
Van der doodt, de welck u seer heeft doen beven
Die u nu omringht met ghenade bloot.
3. Die uwen mont vol maeckt met goed’ en vreughden,
End’ u jong maeckt, end’ daer toe oock vol jeughden,
Also men den Arent jongh werden siet.
Hy is de Heer, die ghedenckt t’allen tijden:
Ghenadelijck hen die hier onrecht lijden,
Dat recht is te doen in al haer verdriet.
4. Hy heeft Mosi, dat wy niet souden dwalen
Sijn wegen verklaert, end’ willen verhalen,
Israel heeft hy ghethoont sijn doel al:
Hy is een Heer, barmhertig end’ seer goedig
Hy vergeeft haest, end’ is tot toorn langmoedig
Volmaeckt in goetheyt, ‘t welck hy blijven sal.
5. Het is wel waer, dat als wy ongestadig
Hem vergrammen, so straft hy ons genadig
Nochtans blijft hy niet verstoort langen tijt,
Hy handelt met ons niet nae onse zonden,
Hy is vriend’lijck, end’ straft tot geenen stonden
Ons nae verdienst, maer scheld ons alles quijt.
6. Soo hoogh als den Hemel staet van der eerden
So groot is sijn goetheyt, hem die aenveerden
| |
[pagina 84]
| |
De Heylighe vreese sijns Woortsn voortaen,
Veel wijder dan ‘t Ooste klaer is ghestanden,
Van den Westen, so heeft zonden en schanden
Ons Godt van ons uyt ghenaden ghedaen.
qqq
7. Gelijck een Vader hem pleegt te eerbarmen
Over sijn kind, so wil hem Godt ontfarmen,
Over hen, die hem vreesen in ‘t ghemeyn,
Wat de mensche zy dat bekent de Heere,
Hy weet oock wel, dat wy vol van oneere,
Niet anders zijn dan stof en stanck onreyn.
8. Als gras end’ hoy is hier des menschen leven,
Dat heerlijk bloeyt, zijnd’ een wijle verheven
Als een schoone bloeme staend’ op dat Veldt:
Maer als de wind eenmael daer over drijvet,
Sy vergaet haest, so dat niet langher blijvet,
Haer plaetse daer sy voormaels was ghestelt.
9. Maer Gods barmhertigheyt sal eeuwig duyren,
Hen die hem vreesen, end’ tot elcker uyren,
Over Kints Kindt blijft sijn gherechtigheyt,
Dien die sijn bout houden sonder afwijken,
Die sijnen wille steeds doen desghelijcken,
Uyt ‘s herten grondt met aller vlijtigheyt.
10. Godt heeft sijnen Stoel vastelijck bereydet,
In den Hemel, end’ sijn rijck uytghebreydet,
Den welcken alles onderworpen is:
Dies looft hem gy Engelen sterk in krachten
Ghy die daer uyt-recht met vlijt end’ met machten,
| |
[pagina 85]
| |
Sijn bevel met haest end’ met vreughd gewis.
11. Looft den Heer alle gy Hemelsche scharen.
End’ maeckt heme groot, ghy sijn trouwe dienaren,
Die sijnen wille tot aller tijdt doet:
Wilt al sijnen doen over al heerlijck loven,
End’ ghy mijn ziel, wilt den Heer van hier boven,
Altijdt groot maken met hert end’ ghemoet.
|
|