De geestelijke goudschaele
(1683)–Hendrik Rintjes–
AuteursrechtvrijZijnde een versameling van een goedt getal uitgesochte geestelijke liedekens en psalmen
Stemme: Van de thien Geboden
Ga naar margenoot+Troost Heer en komt my doch te baten,
Op u verlaet ick my altijt,
Wilt my doch nimmermeer verlaten,
Want ghy Godt gantsch barmhertigh zijt.
2. Recht richt doch Heer, al mijne gangen
Nae uwen wil mijn leven lanck,
Mijn Ziel doet seer daer nae verlanghen,
Ga naar margenoot+Sy soud’ u segghen lof en danck.
3. In u Wet wilt my onderwijsen,
U woort gheeft my recht te verstaen,
Dat ick daer in mach verjolijsen,
En my soo gantsch te buyten gaen.
4. Iae alle dinck nae uwen wille
Mach ghebruycken tot uwer eer,
End’ houden nu alleen stille,
Ga naar margenoot+En laten u wercken o Heer.
5. Neemt van my wech al u mishaghen,
Dat by my is in ‘t groot en kleyn,
Ga naar margenoot+U Iock dat wil ick gheerne draghen,
En blijven t’uwen dienst alleyn.
6. Grootlijck doet mijn geloof vermeeren,
Gheeft dat het mach soo dadigh zijn
Dat ick tot lof van uwer eeren,
Ga naar margenoot+Verslijten mach het leven mijn.
7. Een vyer der liefden doet doch branden
Inwendigh in mijns herten gront,
| |
[pagina 197]
| |
Dat het licht schijnt in alle Landen
End’ u goet daden maecke kont.
8. Noch Heer, gheeft my alsoo te hoopen
Dat ick voor u zy sonder schult,
En mijnen loop alsoo mach loopen,
Tot dat mijn daghen zijn vervultGa naar margenoot+
9. Blijft doch by my tot aen mijn eynde
Hout my ghestadigh by der hant,
Het stormt, het haghelt, oft het weynde,
Tot ick kom in ‘t Hemelsche Landt.
10. Raedt mt door u wijsheyt ghepresen
Waer ick keeren oft wenden sal,
Wat mijn doen en laten sal wesen,
Soo langh ick leef in ‘t aertsche dalGa naar margenoot+
11. Van u te blijven is my pijne
Wilt my halen in u rust,
Dat u aenghesicht my aenschijne,
Heer dat waer al mijns herten lust.
12. Nu ik Heer, noch wat tijts moet beyden
Beladen met meenighen strijdt,
Ghelijck een Schaepken aen der heyden
O Heer my van den Leeuw bevrijdt.
13. En recht mijn saeck tot allen tijden
Want ghy mijn kleyn vermoghen kent,
Ick sal my hooghlijck verblijden
Als ghy u stadigh tot my went.
14. Niet ons o Heer, maer u waerachtig
Behoort alleen lof, eer, en prijsGa naar margenoot+
Ghy zijt een Godt end’ Heere machtigh
Een beschermer, end’ Koninck wijs.
|
|