Volledige werken. Deel 3

[p. 342]

Hoe 't Gaet.

Voorheen en was 't geen man van eer,
Die zyne schulden niet betaelde;
Slaet nu bankroet maer keer op keer,
't Is niets, voor wie fortuin behaelde.
Voorheen was 't schande voor een maegd.
Kwam heure kroone haer te ontvallen,
Nu is 't een eer voor haer te brallen,
Nu is 't genoeg dat zy behaegt.

Voorheen kwam men een zuinge vrouw,
Een goede moeder prysbaer eeren;
Nu is de glorie van de trouw
Wat loozen trein en schoone kleeren.
Voorheen was het geluk van vent
En vrouw, de huiselyke vrede;
Nu brengt dit geen geluk meer mede;
Nu is men met geen klein kontent.

Voorheen was er geen schaemte aen vast
Voor wie geen brabbeltael wou eeren;
Thans dient er daerom opgepast,
En dra een beetje fransch te leeren.
Voorheen was schoon ons moedertael
En spraken haer de groote mannen;
Nu vinden haer de nieuwe Jannen
Veel te gemeen en veel te kael.