Volledige werken. Deel 3
(1884)–Theodoor van Rijswijck–
Auteursrecht onbekendGraef de Meulenare en West-Vlaenderen.Mynheer de Meulenare,
Was steeds een huichelare;
Nu schynt hy vrygezindGa naar voetnoot(1).
Met laffe fanatieken,
Draeit hy de meulenwieken,
Naer liberalen wind.
| |
[pagina 304]
| |
Doet hy die vrye buiging,
Met innige overtuiging,
En een opregt besluit,
Om 't onheil te bedwingen?
(Want Vlaendrens Westerlingen
Zyn deerlyk achteruit.)
Neen! nooit gaf zyn bedoelen
Een blyk van vry gevoelen,
Zoo als hy thans beweert;
En 't oude armoedig Brugge,
Zucht met gebogen rugge,
Door 't wanbegrip verneêrd.
Daer heerscht sinds lang vermetel,
De domheid op haer zetel;
't Verachtlyk bygeloof,
Sloot er, door huichlend streelen,
't Geweten in gareelen;
't Volk is er blind en doof.
Verkweezling in die streken
Laet daer zich niets ontbreken,
Maer gaert er goed en schat,
Ten kost der zwakke zielen,
Die voor haer zege knielen.
Op platte land en stad.
De rykdom siert de wanden
Van hare trotsche panden,
En 't volk heeft er geen brood;
Daer storten heel gezinnen,
Wyl zy er niets meer winnen,
Op markt en straten dood.
Zie daer ons broed'ren dwalen!
Geen neêrgezonden stralen
Van 't blyde vryheidslicht,
Dat Belgie thans ziet vonklen,
Vermogten er den donkeren
Te klaren voor 't gezigt.
| |
[pagina 305]
| |
Geene alemoes meer baet er,
Geen beê van leek of pater.
Bragt er iets goeds tot stand.
Maer zie, daer neemt de vryheid,
Tot aller Vlamen blyheid,
's Lands roer op eens in hand.
Zy zwoer voor ons te zorgen,
Zy gaf ons trouwe borgen,
Dat hier de nyverheid
Ging met haer schatten keeren
En 't onheil zou verneeren,
Dat ons zoo heeft misleid.
De graef de Meulenare
Was steeds een huichelare,
En blyft het als voortaen.
Maer God die ons bevryde,
Hoede ook 's lands westerzyde,
Die thans niet zal vergaen!...
12 September 1847. |
|