Volledige werken. Deel 3

[p. 294]

Een Roskammer wordt leeraer der Vlaemsche Letterkunde by de jonge Prinsen benoemd.

Zoo heeft De Theux, voor dat hy schandlyk viel aen duigen,
Zich snood verzekerd van der prinsen verder lot....
Zy zullen 't Roskamgift, in hunnen boezem zuigen,
's Lands vrye maegd ten schande o nooit gehoorde spot.

Men prys hen in de tael van onze voorgeslachten,
Alleen het wanbegryp des achteruitgangs aen;
Dat allen voordering moet hoonen en versmachten,
Naer 't een gehuerde fiel, helaes! hun doet verstaen.

Verblinding waekt vermomd voor beide koningspruiten,
Op dat geen klaergezicht, hun zielen ooit verbly;
Om 't vry gedacht in hen te breid'len en te stuiten,
Eerlang ten wisschen steun der snoode huichlary.

Ligt rysde een middeneeuw hier opwaerts voor ons oogen,
Ligt slaet de dwaling ons in slafelyken band.....
Want waer de vorsten voor de dweepzucht moeten boogen,
Daer ligt de vryheid ras verpletterd in het zand.

Maer neen, God lof! 't bewind zit waglend op zyn zetel;
Zyn logenstelsel zinkt haest weder in den draf,
Waer uit het eens ontstond, te trotsch en te vermetel.....
De Natie juichte op eens, en 't nakroost ken' zyn graf.

[p. 295]

 

Dan zal de vryheidszon, hel aen den hemel ryzen,

 

Omgord met kracht van licht, in volle majesteit;

 

Verwinnaer in den kamp, zal 't volk haer eer bewyzen.

 

En ons zy vrede, heil en waer geluk bereid.

 

 

 

Ons lyden duerde lang, door 't bygeloof gemarteld,

 

Wyl ons de hongersnood de tanden knarsen deed,

 

Thans zyn wy van den knel der plagen losgesparteld,

 

En 't kwaed zinkt d' afgrond in, die huilend openspleet.

 

 

 

Het nieuw beheer zal wis, den laetsten dwaes verwyzen,

 

Die zich nog schuil houdt achter 't masker dat hem dekt;

 

Dan zullen we onderling, met vry gemoed bewyzen,

 

Hoe eendracht macht geeft, die ten schild der vryheid strekt,

 

 

 

Dan zal een vromer tolk des vorsten kinderen toogen,

 

Hoe vryheid, eer en deugd steeds Belgies heil besloot;

 

Dan wordt de Afvallige met al zyn list en logen,

 

Den duistren in geploft, waerheen zyn aenhang vlood.

 

 

 

Want zulk een tuimelaer, die laf in stage buiging,

 

Na geld en titels smacht, en afgebedelde eer,

 

Heeft zyne pen verkocht, verkocht zyn overtuiging.....

 

Zoo één, vervalsche 't hart der prinsen nimmermeer!

31 July 1847.