Volledige werken. Deel 3

(1884)–Theodoor van Rijswijck– rechtenstatus



[pagina 229]
Doris en Lysje. Een herderslied. Lysje liet heur schaepjes weiden, Zy zat in het lommer neêr, En ziet verder in de heiden, Ook een knaep de zynen leiden, Door de vlakte heen en weêr. Hy speelde een deuntjen op zyn riet, En dat verveelde Lysje niet. Nu haer Doris glurend naderd', Bloosden heure kaekjes fel; En in 't lommerig gebladert, Zaten zy weldra vergaderd, En het ging hen wonder wel. Want hy voorzag een bly verschiet Onder het spelen van zyn riet. Hunne schaepjes onder 't neuren, Raekten koozend ondereen; Lysje kwam het te bespeuren, Ach! en zy begon te treuren, En versmolt in diep geween, Maer Doris dacht aen geen verdriet, Onder het spelen op zyn riet. ‘Lysje, ach! sprak de knaep met eenen Doen wy onze schaepjes na; Staek, o meisje, uw bitter weenen, Laet ons ook te zaem vereenen, En word myne wederga.’ Zy bloosden beide en 't bruiloftslied, Schaterde van des herders riet. 1846.