Volledige werken. Deel 3

[p. 61]

By het Huwelyk van den heer Jozef Visschers met Joanna Mertens, op 20 October 1841 te Antwerpen gevierd.

De mensch is van 't begin door God als ingegeven,
Dat hy op 's werelds baen naer zeker doel moet streven;
Dat hy niet als een plant gevoelloos zou vergaen,
Dat hy der Maetschappy uit plicht ten dienst zou staen.
Of, met een Maegdlyk ambt vol last en zorg, te schragen,
Of, om op 's huwlykszee een bangen tocht te wagen:
Want allen stand en staet is zwaer van zorg en last,
De minste stap hecht ons aen tegenheden vast.
De wereld is een veld waer iedereen moet zwoegen;
Wie vruchten garen wilt, moet zynen akker ploegen.
En wie der plicht getrouw, na eisch en regel zaeit,
Is zeker dat hy eens in rust zyn schoven maeit.
Dit is een stalen wet, aen ieder voorgeschreven.
Dit is de ware gids door 't alledaegsche leven.
Die spreuken zyn de baek op 't slingrend huwlyksmeir;
Zy gaen het bang gezicht der toekomst gansch te keer,
Hy, die met rypen zin een staet heeft ondernomen
Zal door dit schild gesterkt alle ongemak voorkomen;
En wie zyn roep getrouw, zyn zorg der toekomst biedt,
Land eens door eigen hulp in een gewenscht verschiet.
O Jozef! die vandaeg door 't huwlyk zyt verbonden,
Aen eene maegd U door natuer als toegezonden;
Die door uws Broeders hand, en Priesterlyke magt
Voor 't heilig altaer zyt voor eeuwig saêm gebragt;

[p. 62]

 

Wees welkom! in den staet door velen uitverkoren.

 

Wil stout en onbevreesd door 't meir van 't huwlyk booren.

 

Neem elke klip in acht, en houd de baek in 't zicht,

 

Wie moed en kracht bezit valt elke dagreis licht.

 

Is soms de horisont met neev'len dicht omtrokken,

 

Laet U geen valsche star uit koers en richting lokken;

 

Smaek d'ongestoorde vreugd aen elk gezin beloofd.

 

Denk nimmer, dat de trouw 't genot der Liefde dooft;

 

Denk nimmer dat de Min van d'echte spond' moet vluchten;

 

De Huwlykstrouw alleen biedt zalige genuchten.

 

Wel hem! die zulks gevoelt, van vreemde neiging vry!

 

Smaek, smaek het eenigst heil, uw bruidjen aen uw zy;

 

Leef tot uw Oudren vreugd, tot vreugd van vriend en magen,

 

Die juichen op een feest, zooals zy nimmer zagen.

 

En stort de vruchtbaerheid zyn schat u voor den voet,

 

Dan ziet g' op 't voorplan reeds, uw heilzon te gemoet.

 

Ja, eer de tiende maen heur cirkel om zal loop en,

 

Zal 's Broedershand gewis een aerdig kleintje doopen,...

 

Hierby blyft ieders wensch, myn kunstloos dichtje sluit,

 

Kom, thans het glas geleêgd voor Bruidegom en Bruid.