Volledige werken. Deel 3(1884)–Theodoor van Rijswijck– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende By het Huwelyk van mynen vriend Hendrik Leys met Adelheide van Haren, in Antwerpen gevierd in Bloeimaend 1841. Om u, myn waerde Leys, ben ik van vreugd doordrongen, En by uw magen, die uw gulle bruiloft zongen, Uit volle ziel ontweid, in gulle melody, Breng ik het myne toe, zoo hartig en zoo vry. Waer ik ooit vrienden zag van eer en heil omgeven, Voelde ik een zeker vreugd aen heel myn aenzyn kleven, Dus deel ik in uw vreugd, en juich om uwen staet, Voor U is 't Hendrik, dat myn boezem klopt en slaet. [pagina 60] [p. 60] Gy hebt u vry en vrank in d'echten staet verbonden Aen eene wederhelft, U als van God gezonden, Die gy vertrouwen wilt in weelde en ongeval, Die, dierbaer u verkleefd, door 't leven volgen zal. Gy gaet der jaren zee in 't echteschip bevaren. En klieft voortaen getween des werelds woeste baren; Gy volgt uw aendrift op, gy kent des hemels wil, Gy vondt den vryen staet te eentoonig en te stil. Volvoer dan uwe reis, genaek aen blyde kusten; Smaek ongekende vreugd in zoete minnelusten. En sluimer aen de zy van uwe zielsvriendin. Van zorg en kommer vry, de zachtste droomen in. Het huwlyk is het graf der liefde niet op aerde, Dat door de trouw alleen slechts ramp en jammer baerde, Het huwlyk bindt de min aen eenen vasten band, En leidt ons harten in een zaelger vaderland. Het huwlyk zet de bron der liefde verder open, En doet op elken dag naer versche teugen hopen. De liefde zonder band heeft een verward verschiet, Op haer drukt 's hemels hand den eeuwgen stempel niet. Ik vond in d'echten staet een ongekend behagen, En laet my zyn genot, voor geenen prys ontdragen; Des levens leed en last onaengenaem en naer, Weegt in den huwlyksstaet op ver niet half zoo zwaer. En als de vruchtbaerheid u zegenryk wil drenken, En na verloop van tyd een aantal telgen schenken, Die om u heên geschaerd, in kinderlyke vreugd Frisch opwaerts wellen voor den kunstroem en de deugd, Dan is uw doel bereikt, dan smaekt gy vollen zegen, Dan blinkt er u geen wensch in 't ruim verschiet meer tegen, Dan wordt uw lot benyd, op dees kortstondig aerd. Die toekomst gun ik u, myn vriend, gy zyt haer waerd; Dan zal het nageslacht op uwe glorie roemen, En met verheugd gelaet uw stamhuis kunnen noemen, Dat in der kunsten rei eens eeuwig blinken moet, Dit wenscht u thans een vriend met een oprecht gemoed. Vorige Volgende
Auteursrecht onbekend Auteursrecht onbekend Auteursrecht onbekend
Auteursrecht onbekend
Auteursrecht onbekend