Volledige werken. Deel 2

(1884)–Theodoor van Rijswijck– rechtenstatus


Schiedammer Lied. Zilvren slokje, geestig nat! Dat de kunst in zich bevat, Van ons moet en kracht te geven; Ach! wat waer ons treurig leven Door uw byzyn niet verligt! Slokje, waer ons heil in ligt. Bobblend langs der kelken rand. Klaert gy 't nevelig verstand; Doet ge ons in de toekomst lezen, En voor niets ter wereld vreezen, Dat wy met een hooge borst, Durven spreken tot een vorst. Spookt u 't wee in hoofd of buik, Raedpleegd de jeneverkruik; Wilt gy etenslust gewinnen, Jaeg een dubblen slok naer binnen, Vast is 't dat uw ingewand, Als een oven gaept en spant.
[pagina 378]
Plagen u uit politiek, Liberael en catholiek, En kunt gy om dat menschen foppen, 't Zwygen langer niet verkroppen, Troost door een volle maet, Altyd vindt gy troost en baet. Hebt gy met geleerde liên, Die het volk voor gek aenzien, Rymelaers of advokaten, Over dit of dat te praten, Ledig eerst een halve fles, En gy krygt verstand voor zes. Toen Elieas, Gods profeet, Armoede en vervolging leed, En van honger moest verkwynen, Viel hy by de zandwoestynen, Onder een jeneverboom In een aengenamen droom. Toen hy uitgesluimerd was, Zat hy welgemoed op 't gras, In het digt jeneverlommer; Dacht er aen gebrek noch kommer, En als hy nog wee bezat, Klaegde hy 't aen 't edel nat. Makkers, komt, nog eentje dan! Toont dat het geen kwaed en kan: Het versterkt en loos en lever, Niets zoo voedzaem als jenever, Holla! holla! kastelein! Schenkt ons ieder nog een klein!