Volledige werken. Deel 2(1884)–Theodoor van Rijswijck– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende Vlaenderen. Voor Vlaendrens gouden kusten, Klinke aller lofgeschal; Daer waer ons vaedren rusten, En 't nakroost woonen zal: Waer moeder ons eens baerde En opleide aen heur hand; o Dierbaerst land der aerde, o Vlaenderland! Hier rooken geen volkanen, Uit bergen hoog van kruin; Slechts heffen de eiken lanen, Zich boven veld en tuin. Dat geeft er vaster waerde Dan kolk en klippig strand; o Schoonste land der aerde, o Vlaenderland! Befaemd voor duizend jaren, De heele wereld rond, Om uwe vrome scharen, En vruchtbren akkergrond. Geen nabuer evenaerde, In kunstmin en verstand, Het roemrykst land der aerde, Ons Vlaenderland! [pagina 352] [p. 352] Geen vyand overheerde, Hier ooit het voorgeslacht; Der oudren braefheid weerde Steeds list en overmagt. En 't kroost dat nooit ontaerde, Gedenkt der vaedren trant. o Dierbaerst ons op aerde, o Vlaenderland! Wel lydzaem zyn 's lands kinderen, Maer geene dwinglandy, Mag hunne regten hinderen o Dat bezweren zy! Wat me eens zoo duer vergaerde, Blyft steeds het waerdigst pand, Van 't vryste volk der aerde, In Vlaenderland! Gy, vader aller volken, Verhoor ons hartebeê En deel ons uit de wolken Uw milden zegen meê! Gy, die ons immer spaerde, Trek nooit uw vaderhand, Van 't vroomste volk der aerde, Van Vlaenderland! Vorige Volgende