Volledige werken. Deel 2
(1884)–Theodoor van Rijswijck–
Auteursrecht onbekendDe Staertstar van 1843.Ga naar voetnoot(1)Neen, er is op de hemelteekenen
Niet meer te tellen noch te rekenen,
Dat is gedaen;
Des werelds einde heeft geslagen,
Het aerdryk zal na weinig dagen
In vuer vergaen!
| |
[pagina 268]
| |
De starren dreigen neêr te storten,
Men ziet hen op elkandren horten
In fellen stryd.
De maen is gansch in vlam gevlogen,
En heeft den melkweg op doen droogen
In korten tyd.
De staertstar zal ons aerde raken,
Het alles gloeijen doen en blaken,
En arm en ryk,
En die in Guatimala kwelen,
In Brussel met miljoenen spelen.
Vergaen gelyk.
De hemel wil der grooten schulden,
Der burgren klagt niet langer dulden;
Het is te laet!
Er heerscht verbroedring meer noch liefde,
En wat der Godheid hevigst griefde,
Was de eigenbaet.
Ach! als die stond toch eens moet komen,
(Want alle heil wordt ons ontnomen),
Hy kome thans!
Hoe diep wy sukklen, slaven, smeeken,
Ik zie tot redding dezer streken
Toch geene kans.
't Kan namaels toch niet banger wezen;
Wat heeft de Vlaming dan te vreezen
Van de Komeet?
Laet ons in koor de kelken heffen,
En moet de Staertstar de aerde treffen,
Wy zyn gereed!
|
|