| |
| |
| |
Politieke Refereinen
| |
| |
De eerste uitgave verscheen in 1844.
| |
| |
| |
Politieke refereinen.
Voorzang.
Wie dichter wordt.
Wie staen houdt dat men in de scholen
Die meent het slecht, die is aen 't dolen
De dichtkunst wordt ons ingeboren,
Heeft er zoo weinigen verkoren,
Dien drift door d'aderen doet schieten,
Wil zwellen en naer wilkeur vlieten,
Die kunst beheerscht ons gansch van binnen,
Zy sterkt en hart en ziel en zinnen.
| |
| |
En luid het misdryf uit te schelden,
En 't volk de waerheid te vermelden,
Om 't masker van verderf en domheid,
Dat ons langs kolk en doolweg omleidt,
Te hinderen en te verdringen;
Wat logens zyn en beuzelingen,
Zoo, wie een haetlyk feit ziet plegen,
En als zyn harte niet verlegen
Als hy dit zoo in koelen bloede,
En nooit ontsteekt in toorn en woede,
Geen echten toon der luit ontwringen;
Van hengste zap uit Pindus kringen,
En wie zyn landaerd ziet verdrukken,
En aen den dwang by 't nederbukken
Die slechts om gunst naer alle winden,
Een schat in valschen lof wil vinden
Die zal nooit in der dichtren orden,
Gehuldigd en geprezen worden
En wie geen bastaerdy durft wreken,
En vryheid naer de keel wil steken,
| |
| |
Die heeft geen dichtgloed in zyn aderen,
Hy zal nooit de eeuwge dreven naderen.
Hy kan op 't vleuglenpaerd niet ryden
Hem telt men nooit by de ingewyden
Maer, die zyn landaerd blyft waerderen,
En deugd en moed naer eisch wil eeren,
In naer der oudren wet te leven,
Den drang van 't valsche te weêrstreven,
Die zal op 't elpen snaertuig zingen
En bosch en rots tot luistren dwingen,
o Gy dan, die wilt dichter wezen,
Beproef of iets u kan doen vreezen
Voel of gy by uws broeders lyden
Of gy de hebzucht kunt bestryden
Of ge ooit zoudt met de wolven huilen
En of ge uw citer kunt verruilen
En als die proef naer welgevallen,
Laet dan uw snaren dondrend schallen
Dit is niet om my te doen kennen.
Noch ook niet om op gulden pennen,
| |
| |
Der vlotte maen voor by te varen,
Alléén my achterna zou staren
Noch om in schriften en journalen
Myn naem verblindend te zien pralen,
Van snorkend eergetoet omgeven,
Dat snel verzwindelt met ons leven,
Neen, hy die 's menschen hart kan treffen
Eens moet het volk zyn eerzuil heffen
|
|