Volledige werken. Deel 2

[p. 50]

De Bedelaer.

Wie komt daer ginds de bergen af
Gewikkeld in een slordig kleed?
Hy kromt zich op een eiken staf,
Als onder 't wigt van innig leed.
Een degen hangt hem langs de leden.
Met zynen knapzak, naer beneden.

De sneeuw bedekt geheel het oord,
En snerpend jaegt de wind in 't rond:
o Man! gy kunt niet verder voort,
De nacht daelt neêr, de hagel wondt.
Treedt in myn stulp en vlei u neder,
God gunne u morgen beter weder.

Kom grysaerd, kom, het haerdvuer brandt;
Kom, doe uw bibbrend lyf te goed,
Ik reik als gastvriend u de hand.
Blyf, tot de storm heeft uitgewoed;
Het avondmael wordt opgedragen,
Deel het met my en myne magen.

Was hem de melksoep te gemeen,
Of was de koek te hard gebraên;
Hy zag in mymring voor zich heên,

[p. 51]

 

En raekte 't een noch 't ander aen:

 

En wie hem iets bestond te vragen,

 

Hy hield zyn oogen neêrgeslagen,

 

 

 

Als zag hy in een sluimerdroom

 

Wat hem dit uer was toebeschikt;

 

Zoo zat hy, als een eikenboom,

 

Die door den fellen storm verwrikt.

 

Weldra met zyne trotsche takken

 

In 't mulle zand moet nederknakken.

 

 

 

Myn grysaerd! hebt gy uwe kling

 

Gezwaeid in meer dan éénen stryd?

 

Waer of gy toch dien houw ontvingt

 

Die u de wangen oversnydt?

 

Waer hebt gy voor 's lands heil gevochten?..

 

Vertel ons iets van uwe togten -

 

 

 

En allen zagen op hem neêr,

 

Zyn oogen schemerden zoo doof;

 

Zyn lichaem plooide meer en meer

 

Tot dat het van de zitbank schoof...

 

Ter hulp schoot ieder om hem henen;

 

En hy lag zielloos op de steenen.

(Naer het Engelsch.)