Liedjes voor kinderen

[p. 12]

De appel.

Wys: C'est la fille à Simonette,
Of: 't Dogtertje van moei Thereze.

Jantje, die laatst bloempjes plukte,

Vondt, terwyl hy beezig was,

By een bloem, waarnaar hij bukte,

Eenen appel in het gras.

Dit gezigt kon hem vermaaken,

Greetig valt hy op zyn' buit;

‘Ha! riep hy: dat zal my smaaken!

Waarlyk, 't ziet 'er lekker uit!’

Maar hy had pas toegebeeten,

Of wierp grillend, gram van zin,

D'appel weg. ‘Wie kon dat weeten?

Foei, daar zit een worrem in.’

Schoone schyn had Jan bedrogen:

Doch hij leerde, en dit was goed,

Dat geen' fraai versierde logen

Immer ons bedriegen moet.