Huys-gesangen

[p. 30]

Avond-Gesang. Op De dertichste dagh, van Felix tot het Pathmos.

Stemme: psalm 103. Mijn ziele wilt den Heer &c.

1.

PAulus wiert strax na Felix toegesonden:
Hem volgden, met Tertulius, lastermonden:
Maer Felix gaf zijn banden lichtenis,
Bevreest voor Paulus woorden: na zijn scheyden
Soo liet hem Fesius voor Agrippa leyden:
Daer gaf hy van zijn leven, tuygenis.

2.

Agrippa wiert bevreest voor Pauli woorden

Hy woud' hem wel ontbinden van de koorden:
Maer Paulus most doch voor den Keyser staen.
Hy wiert gescheept te vaeren voort na Romen.
Doe is een stormwint schielijck opgekomen.
Die 'tSchip brack: maer het volck is niet vergaen.

3.

Als 'tvolck nu al te saemen was te Lande,

Van koud' verstijft, in Maltaas dorre stranden;
De Barbaren ontstaecken strax een vyer.
Een Adder dede Paulum gansch niet vreesen.
Doe heeft hy publium van sieckt' genesen,
Daer nae soo reysden sy weer voort van hier.

4.

Te Romen quam dees suckelende reyser,

Hy wiert gebracht in 'tRicht-huys van de Keyser.
Hy bleef geboeyt: doch by zijn eygen haert.
Hy onderwees die valsche Godsdienst dreven.
Hy heeft van daer veel brieven oock geschreven.
Sijn leven wiert geeyndight door het zwaert.

5.