Dagelyckse huys-catechisatie

Van Paullus te Athenen, tot Felix.
De negen-en-twintigste dag.

b. Vr.

Hoe is 't verder toe-gegaen met den dienst van Paulus?

Ant. Paulus en Silas te Thessalonica gekomen zijnde, predikten daer Jesum Christum vele Sabbathen lang; dog als sommige gelovig wierden, so hebben de ongehoorsame Joden oproer verwekt door eenige bose Mannen, en vielen op het huis van Jason aen, waer sy meynden dat de Apostelen waren; dog het volk wierd door Jason in stilte gebragt, Act. 17.9. Sy ontgingen van Jason vergenoeginge, Act. 17.2, 5, 8.

b. Vr.

Zijn de Apostelen daer nog langer gebleven?

Ant. Neense: Maer sy zijn des nachts na Bereen gereyst, en vonden daer veel beter Toehoorders als te Thessalonica, Act. 17. vs. 11. Sy ontfingen het woord met alle toegenegentheid, Act. 17.10.

a. Vra.

Konden de Apostelen daer in vrede blijven?

Ant. Neense: Maer de ongelovige Joden quamen van Thessalonica, en verwekten ook hier oproer tegens haer, so dat Paulus genoodsaekt was na Athenen te verreysen, Act. 17.13. De Joden beweegden de Schare, Act. 17.14.

[p. 532]

b. Vr.

Wat heeft Paulus te Athenen gedaen?

Ant. Terwijle hy aldaer de komste van Silas en Timotheus verwagte, so ging hy de Stad besien, en bevindende vele Afgoden, wierd sijn geest ontsteken: Dog siende een Altaer, daer op stond, den onbekenden God, nam hy gelegentheyd om van den waren God, ende van sijn Sone Christus te prediken, Act. 17.17, 19, 23.

a. Vr.

Wat vrugt dede dese predicatie van Paulus te Athenen?

Antw. Sommige hoorden hem uyt nieuwsgierigheyd: andere namen dese predicatie in nader bedenkinge: andere spottende met hem: Dog sommige geloofden, onder welke ook was Dionysius Areopagita, Act. 17.34. Sommige Mannen hingen hem aen, vs. 18, 32.

c. Vr.

Waer na toe trok Paulus, doe hy van Athenen verreysde?

Ant. Hy quam te Corinthen, en daer vindende de bekeerde Jode Aquila, so bleef hy by hem, en onderhield hem selven met Tenten te maken; dog so, dat hy ondertusschen Jesum vyeriglijk predikte, Act. 18.4. Hy handelde op elken Sabbath in de Synagoge, Act. 18.1, 3.

c. Vr.

Is Paulus hier lange gebleven?

Antw. Als hy meynde te verreysen, dewijle de Joden so hevige tegenstand deden, so belaste God hem in de nagt, dat hy daer nog vertoeven soude, om dat God daer veel volks hadde dat bekeert moest worden, so dat Paulus daer gebleven is een jaer en ses maenden, Act. 18.19. De Heere seide, en zijt niet bevreest, maer spreekt, ende en swijgt niet, Act. 18.6, 8, 11.

b. Vr.

Hoe is dit eyndelijk hier met Paulo af-gelopen?

Antw. Als Gallio Stadhouder was geworden, so stonden de Joden heftiglijk tegen Paulus op: voor wien als Paulus verscheenen was, so wilde Gallio over het stuk van Religie geen oordeel geven: soo dat Paulus aldaer nog eenige dagen verblijvende, van selfs verreisde na Ephesen, alwaer hy de Geleerde Apollos vond, Act. 18.28. Hy overtuigde de Joden met grooten ernst in het openbaer, Act. 18.19, 24, 27.

a. Vra.

Wat heeft Paulus te Ephesen gedaen?

Antw. Als hy daer eenige Discipelen vond, die van Apollos gedoopt waren; dog niet wel onderwesen in de gaven des Heiligen Geestes, soo sogt hy gantsche twee jaren lang dat volk tot het Christendom te bewegen, Act. 19.6. De Heilige Geest quam op haer, Act. 19. vs. 1, 2, 5.

a. Vr.

Hoe wierden de predicatien van Paulus bevestigt?

[p. 533]

Ant. God dede groote wonder-teykenen door Paulus, so dat selfs de sieke genesen wierden, als men maer sijn gordel en zweetdoek tot haer bragt, Act. 19.11. God dede ongewoonlijke kragten door de handen Pauli, Act. 19.12.

c. Vr.

Wat is hier meer geschied?

Antw. Als sommige Joden, zijnde seven Sonen van de Overpriester Sceva, die Bezweerders waren, haer onderwonden in den name Jesu de bose geesten uyt te drijven: so sprong een beseten mensche haer op 't lijf, en scheurde haer de kleederen af: roepende, dat hy Jesum wel kende, maer haer niet: Dit gaf soo groote ontsteltenisse onder het volk, dat vele sig bekeerden, en haer Tover-boeken openbaerlijk verbranden, Act. 19.19. Sy verbranden de Boeken, die vijftig duysent silverlingen waerdig waren, Act. 19.16, 18.

b. Vr.

Is 'er niet nog iets bysonders voor-gevallen ontrent de Silver-smit Demetrius?

Ant. Ja het: want als Paulus het volk af-maende van de Afgoden-dienst van de Afgodinne Diana, en dat Demetrius met sijn aenhang,die silvere Tempelkens maekten voor dat Beeld, sagen dat haer winst soude verminderen: so verweckten sy een groot oproer in de Stad, en Diana wierd seer hoog geroemt: dog de Stadhouder stilde desen oproer seer voorsigtiglijk, Act. 19.32. Sy riepen, de eene dit, en de ander wat anders, Act. 19.27, 34, 36, 40.

c. Vr.

Waer is Paulus daer na gaen prediken?

Ant. Na dat hy verscheide plaetsen had versogt, is hy te Troas gekomen, alwaer hy op den eersten dag der weke heeft het Heilige Avondmael gehouden met de Discipelen van die plaetse, en dede een lange predicatie die tot in den midder-nagt duerde, Paulus handelde met haer, sullende des anderen daegs verreisen, Act. 20.5.

a. Vr.

Is daer onder die predicatie niet wat bysonders voor-gevallen?

Ant. Ja het: want een seker Jongeling, met name Eutychus, in de venster sittende, en in slaep rakende, viel van boven neder dood: Dog Paulus maekte hem wederom levendig, Act. 20.9. Hy viel van de derde solderinge nederwaerts, Act. 20.12.

c. Vr.

Hoe vorderde doe Paulus voorts sijn reise in Jerusalem?

Ant. Te Mileten gekomen zijnde, ontbood hy by hem de Ouderlingen van Ephesen, den welken hy verhaelde de getrouwigheyd en arbeydsaemheyd van sijn dienst, in het verkondigen van alle den raed Gods aen haer: en hoe hy met eygen handen gearbeyd hadde om sijn kost: Daer na heeft hy haer gewaerschouwt tegen de valsche Leeraers, en belast datse voor de Gemeinte, en

[p. 534]

voor haer selven goede sorge souden dragen: Dit gedaen zijnde, knielden sy te samen neder, baden God, en scheyden met tranen van den anderen, Act. 20.38. Bedroeft zijnde, aldermeest over het woord, dat hy geseid hadde, dat sy sijn aengesigte niet meer sien souden, Act. 20.17, 20, 26, 28, 34.

c. Vr.

Is hem dese reise van Jerusalem niet af-geraden?

Ant. Ja het: Want te Tyrus komende, en verstaende dat hy te Jerusalem in perijkel soude zijn, baden sy dat hy daer niet na toe soude reysen: Dog bemerkende dat Paulus voor-genomen hadde sijn dienst te vervullen, al soude hy daerom moeten sterven, so onderwierpen sy haer den wille des Heeren, Act. 21.14. Sy seiden, den wille des Heeren geschiede.

b. Vr.

Wat heeft hy te Jerusalem gedaen, doe hy daer was gekomen?

Ant. Hy met groote blijdschap van de Broederen ontfangen zijnde, verhaelde hoe God sijn dienst had gezegent: dog verstaende, dat men hem na gaf dat hy af-viel van de Wetten Moses; so heeft hy, op raed der Broederen, met nog vier Mannen sijn hooft beschoren op de Joodsche wijse, en is also in den Tempel gegaen, Act. 21.24. Sy seiden, doet de onkosten met haer, op dat sy het hooft bescheren morgen, Act. 21.21, 22, 26.

b. Vr.

Viel dese sake wel uyt?

Ant. Neen: want sommige Joden van Asien haer siende in den Tempel, so beroerden sy het volk, en namen Paulum en die Mannen gevangen om dat hy door Grieken so sy meinden, den Tempel ontheyligt hadde: ja sy meinden Paulum te dooden, Act. 21.30. De geheele Stad quam in roere, Act. 21.27, 28, 29.

c. Vr.

Hoe is Paulus dit gevaer ontkomen?

Ant. De Overste der Bende quamen met Soldaten aen, en namen Paulum in haer geweld, hem sluytende met twee ketenen, en lieten hem na de Leger-plaetse brengen, want sy konden niet horen wat dat men tot laste van Paulus hadde, Act. 21.34. Onder de Schare, riep de eene dit, en de andere wat anders, Act. 21.31, 32.

b. Vr.

Liet Paulus dit soo stil-zwijgende voorby gaen?

Ant. Neen hy: want als hy van de Hooft-mannen wierd aengesien voor een seker Egyptenaer, die het Hooft was van vier duysent Moordenaren; en als sy uyt hem verstonden dat hy die niet en was, maer dat hy een Jodisch Man was, soo heeft hy, op de trappen staende, sijn verantwoordinge gedaen, verhalende sijn eerste leven; daer na sijn bekeeringe, en hoe hy in den Tempel een gesigte gesien had, waer door hem belast wierd Jesum Christum te prediken tot de Heydenen, Act 22.18. De Heere seide tot my,

[p. 535]

spoed u, ende gaet in der haeste uit Jerusalem, want sy en sullen u getuigenisse van my niet aennemen, Act. 21.38, 39. Act. 22.1, 4, 7.

c. Vr.

Wat uyt-komst had dese sijne verantwoordinge?

Ant. De Joden, eerst een wijle tijds hem in stilheid gehoort hebbende, zijn wederom oproerig geworden, roepende, dat Paulus onwaerdig was langer te leven. Waer op de Overste Paulum meynden te geesselen: dog verstaende, dat hy een Burger van Romen was, so lieten sy hem vry van geesselinge, maer ontboden den Joodschen Raed, en stelden Paulum voor haer, Act. 22.22. Sy riepen, weg van der aerden met sulk eenen, Act. 22.23, 26, 29, 30.

c. Vr.

Hoe ging het met Paulo met den Joodschen Raed?

Ant. Als Paulus sig beriep op sijn goede conscientie, so wierd hy door last van Ananias de Hooge-priester, geslagen, den welken hy scherpelijk bestraft: Daer na sprekende van de opstandinge uyt den dooden, wierden de Sadduceen en Pharizeen onder malkanderen twistig over desen Geloofs-artijkel; en by dit voor-val waren de Pharizeen de oorzake, dat Paulus onschuldig wierd verklaert van haer, Act. 23.9. Wy en vinden geen quaed in desen mensche, Act. 23.1, 3, 8.

b. Vr.

Ging Paulus doe vry henen?

Antw. Neen hy: Maer als de Hooft-mannen hem wederom in de gevangenisse stelden, soo verbonden sig veertig mannen, met een vervloeckinge, van niet eer te sullen eten, dan na datse Paulus souden gedood hebben, als hy des anderen daegs tot de Overpriesters soude geleyd worden, en onder schijn van nogmaels voor haer ondersogt te sullen werden, Act. 23.14. Sy seiden tot de Overpriesters, wy hebben ons selven met een vervloeckinge vervloekt, Act. 23.12, 13.

b. Vr.

Is Paulus van de Joden omgebragt?

Ant. Neen hy: Want gelijck de Heere des nagts hem had versterkt, door een voorsegginge, dat hy ook te Romen van hem soude getuygen, soo bestierde de Heere de sake also, dat het Soontje van Pauli Suster dese t' samen-zweringe had gehoort, die het aen Paulo bekent maekte: Paulus sond dit Soontje aen de Hooft-man om dit te openbaren, dewelke twee hondert Soldaten en tseventig Ruiters liet gereed maken, en gebood haer datse Paulum veiliglijk souden over-brengen na Cesareen, tot den Stad-houder Felix, 't welk ook also is geschied, Act. 23.33. Sy hebben Paulum voor hem gestelt, Act. 23.16, 17, 21, 23, 34.