Dagelyckse huys-catechisatie

Van Cornelius den Hooft-man, tot Paulus te Athenen.
De agt-en-twintigste dag.

b. Vra.

Waer hield sig Petrus, na dat hy Tabitha had opgewekt?

Ant. Hy onthield sig nog te Joppe, by eenen sekeren Simon, die een Leder-bereider was, tot dat hy daer van daen van de Hooft-man Cornelius wierd ontboden, Act. 9.43. Hy bleef vele dagen te Joppe.

b. Vr.

Waerom wierd hy van Cornelius ontboden?

Antw. Cornelius de Hooft-man te Cesareen, een Godvruchtig man, sag in sijn gebed een Engel, die hem belaste om Petrum te ontbieden, op dat hy door hem in het Christendom mogt onderrigt worden, gelijk hy ook dede, sendende na Joppe tot Petrum eenige van sijne Dienaren, Act. 10.8. Hy sondse na Joppe, Act. 20.2, 4, 5, 7.

a. Vr.

Waer in was Petrus besig, terwijle dese Dienst-knegten aen-quamen.

Antw. Hy was op het dak van het huys in een vertreckinge van sinnen; en hy sag een groot vat met allerley Dieren van den Hemel af-dalen, met last om te slagten en te eten, 't welk beduyde, dat hy de Heydenen moest bekeeren, Act. 10.10. Over hem viel een vertreckinge van sinnen, Act. 10.11, 13, 14.

a. Vr.

Is Petrus na Cornelius toe-gereyst?

Ant. Ja: Hy is des anderen daegs verreyst na Cornelius toe, met hem nemende eenige Broederen, Act. 10.23. Petrus ging met haer henen.

a. Vr.

Wat dede hy, als hy nu by Cornelius was gekomen?

Antw. Hy, vindende Cornelius met vele andere op sijn komste wagtende, begon terstond te prediken van de roepinge der Heidenen, en van de zaligheyd die in Chisto was te bekomen, Act. 10.40. Hy seide, desen Jesum heeft Godt op-gewekt ten derden dage, Act. 10.33, 34, 42, 43.

c. Vr.

Wat vrugt heeft dese predicatie gedaen?

Antw. Als de Toehoorders geloofden, soo is de Heilige Geest op haer gevallen: 't welke als Petrus sag, soo heeft hyse doen dopen, Act. 10.44. De Heilige Geest viel op alle die het Woord hoorden. Act. 10.47, 48.

[p. 527]

b. Vr.

Hoe is het opgenomen by de andere Broederen in Juda, dat Petrus tot de Heidenen was gegaen?

Ant. De bekeerde uit de Joden twisteden met hem hier over; dog als hy haer de gantsche sake hadde verhaelt, so waren sy wel vergenoegt, Act. 11.18. Als sy dit hoorden, waren sy te vreden, ende verheerlijkten God, Act. 11.2, 5.

c. Vr.

Hoe ging het met den loop van het Christendom?

Ant. Die gene dewelke verstroit waren door verscheide Landschappen, om de vervolginge die om Stephanus wille was ontstaen, verkondigden Jesum met sodanige vrugt, dat vele gelovig wierden; 't welk als de Broederen te Jerusalem verstonden, so sonden sy Barnabam na Antiochien, die aldaer de gelovige seer versterkte in den Heere, 't welk maekte dat de gelovige Christenen wierden genaemt, Act. 11.23. Hy vermaende haer, datse alle met een voornemen des herten by den Heere blijven souden, Act. 11. vs. 19, 21, 24.

b. Vr.

Warender doe ook onder de Christenen eenige Propheten?

Antw. Ja het; want onder andere Propheten quam ook Agabus tot Antiochien, en voorseyde dat 'er een groote hongers-nood soude komen: so dat de Broederen hier door beweegt wierden, eenige onderstand te senden aen de Gemeynten die in Judea waren, Act. 11.26. In deselvige dagen, quamen eenige Proptheten af van Jerusalem, Act. 11.28, 29.

c. Vr.

Zijn de Gemeinten sonder andere vervolgingen geweest?

Ant. Neen: want Herodes vervolgde de Gemeinte, en doode Jacobum, den Broeder Johannes, met den zwaerde, en settede Petrum in de gevangenisse, willende hem op het Paesch-feest voor het volk voort-brengen, Act. 12.1. Herodes sloeg de handen aen sommige van de Gemeinte, Act. 12.3, 5.

a. Vr.

Is Petrus gevangen gebleven?

Ant. Neen: Maer als van de Gemeynte een geduerig gebed wierd gedaen voor sijn verlossinge, so heeft God sijn Engel gesonden des nagts, die de gevangenisse heeft geopent, en Petrum op sijne vrye voeten gestelt, Act. 12.8. De Engel seide tot Petrum, werpt uwe mantel om, ende volgt my, Act. 12 6, 7, 9, 10.

b. Vra.

Wat dede Petrus als hy nu was uyt de gevangenisse?

Ant. Hy ging na het huys van Maria, de Moeder van Marcus, daer de gelovige by malkanderen waren, en haer dese sake verhaelt hebbende, met last, datse haer stil souden houden, verreysde hy van daer, Act.12.16. Sy sagen hem, en onsetteden haer, Act. 12.12.17.

[p. 528]

c. Vr.

Hoe is het Herodes gegaen?

Ant. Als Herodes na Cesarien vertrocken was, van meininge zijnde te oorlogen tegen de Syriers en Sydoniers, so dede hy een Oratie tot het volk in een pragtig kleed: Waer in, als hy sig op het toejuichen van het volk verhovaerdigde, so wierd hy met wormen geslagen, die hem dood aten, Act. 22.23. Van stonden aen sloeg hem een Engel des Heeren, Act. 12.20, 22.

c. Vr.

Hoe is het gegaen met het prediken van Saulus, die nu bekeert was?

Ant. Als de Heilige Geest belast hadde, dat men Barnabam en Saulum soude af-sonderen tot het werk des dienstes, so is Saulus eyndelijk, na veel reisens, ook gekomen tot Salamis, alwaer Saulus de lieden sogt te bekeeren: 't welk als Elymas de Tovenaer wilde beletten, so sloeg hem Saulus met blindheyd; hier door wierd de Stadhouder Sergius Paulus bewogen een Christen te worden, Act. 13.11. Hy seide, gy sult blind zijn, Act. 13.2, 3, 10, 12.

a. Vr.

Waer heeft Saulus, (die na dese tijd genaemt wierd Paulus) meer gepredikt?

Ant. Hy is ook te Antiochien gekomen, alwaer hy in de Synagoge gegaen zijnde op den Sabbath, so dede hy een lange predicatie van Gods weldaden aen het Joodsche volk: insonderheyd hoe dat God de belofte van den Messias aen David gedaen, nu hadde vervult door Jesum Christum, in wien nu de zaligheyd te bekomen was, Act. 13.16. Paulus stond op, en wenkte met de hand, Act. 13. vs. 14, 17, 25, 32.

b. Vr.

Hoe is dese predicatie op-genomen by het volk?

Ant. Vele geloofden, insonderheyd die uyt de Heidenen waren, versoekende,dat zy na agt dagen deselve woorden wederom mogten horen; maer de Joden verstieten het woord, ende verwekten vervolgingen tegen Paulum, en tegen de Gelovige, Act. 13.50. De Joden verwekten vervolgingen tegen Paulum, Act. 13.41, 42, 45, 48, 51.

c. Vr.

Hoe hebben het Saulus en Barnabas voorts gemaekt?

Ant. Sy zijn te Iconien gekomen, en hebben daer vele Joden en Heydenen bekeert: 't welk als de ongelovige onder de Joden qualijk op-namen, en tegen haer een oproer verwekten, so datse in perijkel waren, om gesteenigt te sullen worden, so sijnse na Lystren gevlugt, Act. 14.1. Een groote menigte van Joden en Grieken geloofden, Act. 14.2, 3, 5.

c. Vr.

Wat deden zy te Lystren?

Antw. Te Lystren maekten zy gesond een man die van sijn geboorte af was kreupel geweest: het welke de Burgers so be-

[p. 529]

weegde, datse Barnabam hielden voor Jupiter, en Paulum voor Mercurius, die haer Heidensche Afgoden waren, en datse haer wilden offeren: 't welk Paulus en Barnabas met groote moeylijkheid moesten tegen gaen, Act. 14.18. Sy wederhielden de Schare nauw'lijks, dat sy haer niet en offerden, Act. 14.10, 13, 15.

b. Vr.

Bleven de Apostelen in so een aensienlijkheid by dit volk?

Ant. Neen: maer als daer eenige ongeloovige Joden quamen van Iconien, en van Antiochien, die de Schare over-reden: soo steenigden sy Paulum, en sleepten hem ter stad uyt voor dood; Dog hy omringt zijnde van de Discipelen, stond op, en verreysde des anderen daegs na Derben, daer sy veel Lieden bekeerden; en soo voorts verreisende, vermaenden sy alle Geloovige, datse haer bereiden moesten, om door veel verdruckingen in het Koningrijke Gods in te gaen, Actor. 14.19. Sy steenigden Paulum, Act. 14.20, 23.

a. Vr.

Zijnder geen twistingen ontstaen onder de Geloovige selve?

Ant. Ja het: want als sy te Antiochien wederom gekomen waren, so quamen daer eenige bekeerde Joden,die wilden dat men de Christenen uit de heidenen besnijden soude; waer over Paulus en Barnabas na Jerusalem tot de Apostelen wierden afgesonden, om haer goed-vinden over dese sake te verstaen, Act. 15.2. Daer geschiede geen kleine tegenstand en twistinge, Act. 15.1, 3, 5.

b. Vr.

Wat hebben de Apostelen over dese sake geoordeelt?

Antw. De Apostelen besloten, dat men de Heidenen hier mede niet soude belasten: maer datse haer souden ordineren, sig te onthouden van Afgoden offer, van bloed, van het verstikte, en van hoererye, Act. 15.28. Het heeft den Heiligen Geest en ons goed gedagt, u-lieden geen meerderen last op te leggen, Act. 15.7, 11, 19, 22.

c. Vr.

Zijn de Discipelen in haer reysen altijds met malkanderen vreedsaem geweest?

Ant. Neen sy: Want Paulus en Barnabas geraekten in twistinge, of men Marcus mede nemen soude of niet: So dat sy van malkandren zijn gescheyden, Barnabas Marcum met hem nemende, en Paulus nam Silas met sig, Act. 15.39. Daer ontstond dan een verbitteringe, Act. 15.36, 37, 40.

c. Vr.

Hoe ging het met de reyse van Paulus?

Antw. Paulum quam te Derben, en te Lystren, en besneed Timotheum, om der zwacke Broederen wille: daer na, als hy de Ordonnantien der Apostelen aen de Gemeynte had over-gegeven, en van meyninge was na Asien te reysen, om aldaer te prediken, wierd hy van den Heiligen Geest belet, ende wierd gesonden, door een

[p. 530]

gesigte van een Macedonische Man in sijn slaep, na Macedonien te gaen, om aldaer het Euangelium te verkondigen, Act. 16.9. Van Paulo wierd in der nagt een gesitchte gesien, Act. 16.3, 7, 10.

b. Vr.

Wat is er in Macedonien voor-gevallen?

Ant. Als hy buyten de stad Philippis predikte, so wierd het herte van Lydia op een bysondere wijse van den Heere geopent, so dat sy en haer Huis gelovig zijnde geworden, gedoopt zijn, Act. 16.14. De Heere opende haer het herte, Act. 16.13, 15.

b. Vr.

Wat is daer meer geschied?

Ant. Een sekere dienstmaegt, die een waerseggenden geest had, en die haer Meester groote winst toe bragt, riep dikwils uit van Paulus en Silas: Dese menschen zijn dienstknegten Gods des Alderhoogsten, die ons den weg der zaligheid verkondigen: 't welk als het te vele dagen duerde, so dreef Paulus dien geest uyt van haer, Act. 16.18. Paulus was hier over te onvreden, Act. 16.16, 17.

c. Vra.

Hoe zijn Paulus en Silas hier over gevaren?

Ant. De Heere van dese dienst-maegt, siende dat haer gewin ophield, beklaegden de Apostelen aen de Hooft-mannen van oproer, en datse ongeoorlofde zeden verkondigden: waer over Paulus en Silas gegeesselt zijnde, so zijnse in het Gevangen-huys geset, Act. 16.22. De Schare stond gesamentlijk tegen haer op, Act. 16.19, 21.

b. Vr.

Hoe is het Paulus en Silas in de gevangenisse gegaen?

Ant. Als sy des nagts een Lof-sang songen, so is het Gevangen-huys door een aertbevinge op gesprongen; 't welk de Sepier vernemende, en meynende dat sijn Gevangene ontvlugt waren, wilde hy hem selven door-steken: Dog horende dat Paulus en Silas daer nog waren, so eyschte hy licht, quam by haer, en viel voor haer neder, vragende wat hy doen moest om zalig te worden, Act. 16.28. Paulus riep met grooter stemme, en doet u selven geen quaed, want wy zijn alle hier, Act. 16.25, 26, 30.

a. Vra.

Hoe is dese sake vorders af-gelopen?

Ant. De Stokbewaerder gelovig geworden zijnde met de sijne, nam haer in huis, wiesch haer wonden af en is met de sijne van haer gedoopt: Des morgens ontfing hy last om haer los te laten gaen; maer de Apostelen weigerden dit, willende van de Overigheid uit-geleid worden, gelijk geschied is, Act. 16.39. Sy baden haer datse uit de Stad souden gaen, Act. 16.34, 35, 36, 40.