Dagelyckse huys-catechisatie

Van Christi openbare predicatien, tot sijn over-varen na het land der Gergesenen.
De twee-en-twintigste dag.

b. Vra.

Heeft Jesus maer soo hier en daer by eenig voor-val gepredikt?

Antw. Neen hy: maer hy is ook in de Synagogen der Joden

[p. 493]

gegaen, en heeft op den Sabbath-dag openbaerlijk gepredikt voor alle het volk, Luc. 4.16. Hy ging na sijn gewoonte te Nazareth op den Sabbath-dag in de Synagoge, ende stond op om te lesen.

c. Vra.

Wat vrugt had dese Predicatie?

Ant. Eerst wierd hy met verwonderinge gehoort: maer daer na, als hy uyt de Propheet Jesaia, de voorseggingen so op haer toe-paste, datse verstaen konden, dat God haer soude verlaten, indien sy haer niet en bekeerden; So wierdense alle toornig, sy dreven hem uyt de Stad, en meynden hem van een Berg af te werpen: doch Jesus ontging haer handen, Luc. 4.29. Sy wierpen hem uyt buyten de Stad, Luc. 4.20, 22.

b. Vr.

Waer na toe ging Jesus doe?

Ant. Hy verliet Nazareth, daer hy was opgevoed, en ging wonen te Capernaum, alwaer hy predikte van bekeeringe en geloove, Matth. 4.17. Hy begon te prediken, seggende, bekeert u, want het Koningrijk der Hemelen is na by gekomen, Matth. 4.13, 14, 15.

c. Vr.

Had Jesus nu al eenige tot Apostelen geroepen die hem volgden?

Antw. Neen: Maer nu wandelende aen de Zee van Galilea, trad hy, om het aendringen des volks, in een Vis-scheepje van Simon Petrus: De Predicatie uyt dit Scheepjen gedaen zijnde, soo maekte hy dat Petrus, die de gantsche nagt te vergeefs gevischt hadde, veel Visch ving: Hier op riep hy Petrus en Andreas, als mede Johannes en Jacobus, tot het Apostel-ampt, Luc. 5.10. Hy seide van nu aen sult gy menschen vangen, Luc. 5.3. Marc. 1. vs. 17, 19.

a. Vra.

Wat dede Jesus, na dat hy dese Mannen tot Apostelen hadde geroepen?

Antw. Jesus te Capernaum gekomen zijnde, ging terstond op den Sabbath in de Synagoge, en genas daer een mensch die een onreynen geest hadde: uyt de Synagoge gaende na het huys van Petrus, genas hy sijn Wijfs Moeder van de koortse: tegen den avond genas hy veelderley sieke en besetene, die tot hem wierden gebragt, Luc. 4.35. Jesus seide tot den boosen geest, swijgt stil, en gaet van hem uit, Luc. 4.31, 39, 41.

b. Vr.

Bleef Jesus doe lange te Capernaum?

Ant. Neen hy: maer 's morgens vroeg vertrok hy, om ook in andere plaetsen te prediken; insonderheyd te Galileen: waer in als hy besig was, so genas hy een melaetsche, dewelke Jesus belaste,dat hy dit zwijgen soude; dog hy maekte dit mirakel over al bekend, so datse met menigte van alle kanten tot Jesum quamen om hem te horen prediken, ende om hare siekten te laten van hem

[p. 494]

genesen, Luc. 5.13. Jesus seide, ik wil, word gereinigt, Luc. 5. vs. 15. Marc. 1. 40. Matth. 8.2.

a. Vr.

Wat dede Jesus, wederom te Capernaum komende?

Ant. Hy genas een geraekt mensche, die tot hem wierd gebragt, en hy vergaf hem ook sijn sonden, waer over de Phariseen murmureerden: en van daer voort-gaende, riep hy Mattheus van den Tol tot een Apostel, Matt. 9.2. Hy seide, Sone zijt wel gemoed, uwe sonden zijn u vergeven, Matth. 9.1, 5, 9.

c. Vr.

Wanneer is Jesus wederom na Jerusalem gekeert?

Antw. Als het wederom het Paesch-feest was, quam hy te Jerusalem, en hy genas de man die agt-en-dertig jaren krank had geweest, en die aen het Bad-water Bethesda lange te vergeefs had gelegen: waer over hy met de Joden in een dispuit gekomen is, waer in hy heeft getoont, dat hy alles dede volgens ordre en welgevallen van God sijn Vader, Joan. 5.8. Jesus seide, Staet op, neemt u beddeken op, en wandelt, Joan. 5.16, 19, 24, 45.

c. Vr.

Bleef hy lange te Jerusalem?

Ant. Neen: maer hy ging op den sevensten Feest-dag, zijnde een Sabbath-dag, uit Jerusalem; op den weg plukten sijn Discipelen eenige Ayren, om dat sy honger hadden, waer over beschuldigt zijnde van de Joden, toonde de Heere datse daer mede den Sabbath niet hadden ontheiligt, Matth. 12.1. De Discipelen begonden ayren te plucken; en te eten, Matth. 12.5, 8. Marc. 2.28.

a. Vr.

Heeft Jesus wel yet anders gedaen op den Sabbath, dat de Joden ergerde?

Ant. Ja hy: want als de Joden een mensche met een dorre hand in de Synagoge hadden gebragt, om te sien wat Jesus doen soude: so genas hy hem op den Sabbath, en bewees, dat sodanige goede werken wel geoorloft waren: Dit ontstak de Phariseen so seer, datse met de Herodianen beraadslaegden om Jesum te doden, Matth. 12.12. Jesus seide: so is 't dan op den Sabbath-dag geoorloft goet te doen, Matth. 12.10, 11, 13, 14.

c. Vr.

Wat geselschap heeft Jesus gemeinlijk by hem gehad?

Ant. De Phariseen en Schrift-geleerde volgden hem veeltijds om hem ergens in te agter-halen: Het gemein volk volgde hem, om hem te horen, en om genesen te worden, soo sterk, dat hy om 't gedrang somtijds een Scheepje by hem hield, als hy aen de Zee predikte: maer insonderheyd stelde hy twaelf Apostelen, die sijn gestadig geselschap soude wesen, gevende haer magt om te predicken, en om mirakelen te doen, Matth. 10.1. Hy gaf haer magt over de onreine geesten, om de selve uit te werpen: en om alle siekte en quale te genesen, Marc. 3.9. Luc. 6.12, 13.

[p. 495]

c. Vr.

Wie waren dese twaelf Apostelen?

Antw. De namen der twaelf Apostelen zijn dese: De eerste Petrus, ende Andreas sijn Broeder: Jacobus de Zone Zebedei, ende Johannes sijn Broeder: Philippus ende Bartholomeus, Thomas ende Mattheus de Tollenaer: Jacobus de Sone Alphei, ende Lebbeus, toe-genaemt Thaddeus: Simon Cananites, ende Judas Iscarioth, Matth. 10.2, 3, 4.

c. Vr.

Waer van heeft Jesus begonnen te predicken na dese verkiesinge der twaelf Apostelen?

Ant. Hy dede doe die heerlijke predicatie op den Berg, waer in hy toonde, wie dat zalig waren: Wat de pligt was der Apostelen en Leeraren: Welke de regte sin en verstand ware van Gods Wetten: Hoe men moest aelmoessen geven: bidden, en vasten; Dat men niet gierig moest wesen, nogte ligtveerdig om een ander te veroordeelen: Dat men door een enge poorte in den Hemel moet gaen, en dat men sig moet wagten van de valsche Propheten: besluytende met een belofte van vastigheyd die in sijn Leere was, Matth. 7.25, 26, 29. Hy leerde haer als magt hebbende, Matth. 5. vs. 6, 7.

a. Vra.

Wat is op dese predicatie gevolgt?

Antw. Van den Berg af-komende, genas hy een Melaetsche: Tot Capernaum komende, maekte hy de Knegt gesond van den Hooft-man, wiens gelove hy so seer roemde, Matth. 8.3. Jesus seide, ik wil, word gereinigt, Matth. 8.8, 9, 13.

a. Vr.

Wat dede Christus nog meer?

Ant. Des anderen daegs, gaende na de stad Naim, so wierd een gestorven Sone van een Weduwe uyt-gedragen, dewelke hy wederom levendig maekte, Luc. 7.14. Hy seide, ik segge u, Jongeling staet op, Luc. 7.12.

b. Vr.

Hoe stond het met Johannes de Dooper op dese tijd?

Antw. Hy sat in de gevangenisse, om dat hy Herodes had bestraft: van waer hy eenige Dicispelen sond, om de mirakelen van Jesus te sien, op datse verstaen souden, dat hy de Messias ware: dewelke als sy dit alles hadden gesien, en wederom waren gekeert, so heeft Jesus seer heerlijk van Johannes de Dooper tot de scharen beginnen te spreken; te gelijk de scharen beschuldigende datse noch door Johannes strenge dreygementen, noch door sijn vriendelijke noodinge bekeert waren geworden, Matth. 11.10. Dese is 't van welken geschreven staet, siet ik sende mijnen Engel voor u aengesigte, Matth. 11.2, 3, 11, 12.

b. Vr.

Heeft dan Jesum altijd vriendelijk gepredikt?

Antw. Neen hy: Maer hy heeft ook somtijds seer scherpelijk de

[p. 496]

ongehoorsame gedreygt, en haer aengeseyd dat de Heydenen in den dag des Oordeels een verdragelijker vonnis sullen ontfangen, als die steden, dewelke sijn Woord niet aen-namen, Matth. 11.12. Wee u Chorazin, wee u Bethsaida, Matt. 11.20, 24.

c. Vr.

Heeft Jesus met de Pharizeen en Schrift-geleerde in vyandschap geleeft?

Ant. Hy is Vyand geweest van haer valsche leere, en van haer quade leven, ende heeft alle gelegentheyd waer-genomen om haer daer over te bestraffen; maer hy is geen Vyand geweest van haer Persoonen, gelijk hy toonde als hy van haer ter maeltijd genoodigt zijnde, by haer ten eten quam; en als hy daer zijnde, van Maria Magdalena gesalft wierd, 't welk als met verwonderinge, en verbelginge van de Phariseen was aengesien, soo nam hy gelegentheid om haer over de pligt van de liefde te onderwijsen, Luc. 7.36. Ingegaen zijnde in het huys der Phariseen, sat hy aen, Luc. 7.42.

c. Vr.

Hoe hielden haer de Pharizeen en Schrift-geleerde over sijn leere en mirakulen?

Ant. Als Christus soo aengenaem was in sijn leere, dat hem selfs sommige rijke Vrouwen volgden, die hem van haer goederen onderhielden: en als hy wederom te Capernaum komende, een mensche verloste, die van den Duyvel beseten was, tot groote vreugde van het volk; soo beschuldigden sy hem dat hy den Duyvel uyt-dreef, door Beelzebub den Oversten der Duyvelen: waer tegens Jesus ernstiglijk heeft gedisputeert, haer dreygende datse over dese beschuldinge souden voor God rekenschap geven, datse sondigden tegen den Heyligen Geest, en datse selfs als een woninge der Duyvelen waren aen te merken, Matt. 12.37. Uit uwe woorden sult gy geoordeelt worden, Matt. 12.22, 31, 41, 43.

c. Vr.

Heeft Christus hierom na-gelaten tot het volk te prediken?

Ant. Neen: maer hy ging na de Zee-kant en predikte uyt een Scheepje tot een groote Schare; toonende door de gelijkenisse van den Zaeyer, en het zaed dat niet alle in een goede aerde valt, dat ook Gods Woord by alle Toehoorderen geen goede vrugt voort brengt: Daer by doende dese belofte, dat, die yet uyt sijn Predicatien bewaerde, en daer na sogt te leven, met meerder genade van God soude gezegent worden: Dog hy waerschouwde haer tegen het onkruyd, 't welk de Satan heymelijk in haer herte soude soeken te zaeyen, Matth. 13.12. Die heeft, die sal gegeven worden, Matt. 13. vs. 1, 2, 22, 31.

b. Vra.

Heeft dese predicatie wat kragt gehad op de herten der Toehoorderen?

Antw. Ja: want als hy haer hadde opgewekt om het Evange-

[p. 497]

lium, als een kostelijke Paerle, en als een grooten schat in een Acker verborgen te soeken: Soo zijn hem vele toe-gedaen geworden, onder welke ook een Schrift-geleerde was: maer dese hoorende den armen staet van Jesus, dat hy niet een oor-kussen eygen had, en vreesende dat hy zijn goederen aen Jesus soude moeten te koste leggen, is in sijn voornemen wat gestut, Luc. 9.58. De Sone des menschen heeft niet daer hy het hooft neder legge, Matt. 13.