Vreugde-bergh, bestaende in nieu-iaers en kars-gesanggen, ziel-suchten, en andere opmerckende deuntjes (tweede deel)

[p. 136]

Aen alle lichtveerdige danssers.

Stem, Van Susanna.

1. Gy Danssers, die den dans bemint met al u leden,
Ick bid’ u, staet eens stil, het gaet al uyt de kerf,
U danssen is gemenght met duysent dertelheden,
Ghy springht vast voor de windt, en danst in u verderf.

[p. 137]

 

2. Komt herwaerts, en besiet waer datse zijn gedoken

 

Die voor u zijn geweest; komt herwaerts en besiet

 

Hoe deer’lijck dat sy van haer danss’ zijn af-gebroken,

 

Besloten in het graf, nu stof en anders niet.

 

3. O ydelheyts gebroet! Ghy danst vats op en neder.

 

Als Kalvers in de Mey, vol ongebondenheyt:

 

Maer denck, wanneer ghy danst, en springt dus op en neder.

 

Dat u de Doodt oock volght, en tot den grave leyt.

[p. 138]

 

4. Ghy danst dat d’aerde scheurt, en ’t stof hem wijt gaet spreyden:

 

Maer zijt al even dom: Ia denckt om geen dingh min,

 

Dat ghy niet zijt dan stof, en d’aerd’ haer gaet bereyden

 

Om u eens onversiens by haer te slockenin.

 

5. Ghy houdt een Duyvels-feest, uw’ wercken zijn getuygen,

 

Ghy danst u leden stram, en springt u knyen stijf:

 

Soo datse niet bequaem noch machtigh zijn te buygen

 

Voor God, die vyant is van sulck een tijt-verdrijf.

[p. 139]

 

6. Wat sal het eynde zijn? Na danssen komt het treuren;

 

Na vreugde lang verdriet; na lacchen droef gehuyl;

 

En end’lijck komt de Doodtin ’t kort de blijdschap steuren,

 

U rucken van de baen en stooten na de kuyl.

 

7. De Dochters van Silo, die ginghen uyt met reyen,

 

Al danssend’ op het veldt: maer haest ghelijck een schim

 

Verdween haer soet vermaeck, en keerden om in schreyen,

 

Sy wierden tot een roof aen die van Ephraim.

[p. 140]

 

8. De Kind’ren Iambri mee die huppelden en songen,

 

Sy dansten op de Trom, de Pijpers gingen veur:

 

Maer wierden onversiens van Ionatan besprongen,

 

En al haer vrolijckheyt veranderd’ in getreur.

 

9. Op dat ook u de Doodt niet kome te verrassen,

 

Snijdt d’ydelheden af, oorsaken van ellend’,

 

En wilt op ’s Heeren komst als goede Wachters passen,

 

Op dat u end’ mach zijn als aller Vromen end’.