Zuster Clara. Schetsen uit het leven eener verpleegster in een stedelijk gasthuis

[p. III]

Aan Dr. G. van Deventer Sz.,

Geneesheer-Directeur van het Buitengasthuis.

Aan U, met wien ik sinds jaren het voorrecht had te arbeiden, tot bereiking van het ideaal, dat wij ons voor oogen hebben gesteld, draag ik in vriendschap deze regelen op.

De Schrijfster.

1897.

[p. V]

Voorwoord

Zonder mij ook maar in 't minst het recht aan te matigen, met den schrijver van ‘Zuster Bertha’ in 't strijdperk te treden, mij volkomen bewust, dat de overmoedigheid, dit kleine boekje te schrijven, rechtvaardiging eischt, kan ik alleen verklaren, dat het mij een behoefte was, tegenover het beeld van zuster Bertha een ander beeld te stellen, geplaatst in de omgeving van het stedelijk ziekenhuisleven, zooals ik het sinds jaren niet alleen ken, maar heb leeren liefhebben en waardeeren.

Door den heer Aletrino ons geteekend, is het leven in een stedelijk ziekenhuis geen omgeving voor de beschaafde vrouw. Hij dreigt in één slag te vernietigen, wat anderen zoo moeitevol getracht hebben op te bouwen. Hoe waar het boekje van dezen kunstenaar op litterair gebied ook schijnen moge, het is onwaar door de eenzijdigheid, die het kenmerkt. De voorstellingen, door hem van verhoudingen en toestanden in het ziekenhuis gegeven, zijn niet en behooren niet te zijn

[p. VI]

zooals hij ze teekent. - Zijn boek zal, vrees ik, daarom kwaad doen; het zal jonge meisjes, en vooral hun ouders, beswaar doen zien in een werkkring, waarin zij zich toch zoo uitnemend nuttig leeren maken, waarin zij zich in zoovele opzichten niet alleen kunnen bekwamen voor de plichten, die hen wachten, maar waarin zij ook sterker, edeler kunnen worden, beter toegerust voor den strijd des levens.

De geachte schrijver houde het mij ten goede, dat, terwijl ik ten volle het schoone, het artistieke, het aangrijpende in zijn boek waardeer, ik het niettemin betreur, dat hij in dit met zoo diep gevoel geschreven werk geen plaats toekent aan hoogere, betere, reinere beginselen; geen rekening houdt met gevoelens, die zich boven het peil der zinnelijke neigingen verheffen. Het karakter van zuster Bertha is bij uitnemendheid egoïst; zij leeft, niettegenstaande al haar verlangen naar een onbekend ideaal, in en voor zichzelf alleen.........................

‘Zuster Clara’ is een verzameling van kleine schetsjes, alle op waarheid gegrond, reeds bij verschillende gelegenheden vroeger geschreven, nu bij elkaar gevoegd en eenigszins omgewerkt. Mogen zij door hun eenvoudigheid den weg vinden tot het hart van allen, die lust en roeping gevoelen voor het werk der dienende liefde in en buiten het ziekenhuis!

J.P.R.