| |
| |
| |
Register.
[De Romeinsche cijfers verwijzen naar het deel, de Arabische naar de bladzijde. De verzen van een cyclus zijn ieder afzonderlijk opgenomen.]
A |
|
Aen d'Yssel-stroom, alwaer wy treurich saten |
II, 96 |
Aenschout, genadich Vorst, hoe, om te laten blijcken |
II, 156 |
Aenschout het doden-vel daer mee ghy sijt becleydet |
I, 25 |
Aent hemelsche paleys sach ick de toortsen drillen |
I, 16 |
Ah spiegel van gedult, en voorbeelt van betrouwen |
I, 35 |
Ah! wie hadde connen dromen (Rey 4de bedrijf Haman) |
I, 171 |
Ah! wildy van ons gaen? o Vader, Vader, Vader |
II, 125 |
Al die sitt' aen mijnen disch |
I, 245 |
Als Casimir, u lijck gestreckt lach op de bare |
II, 126 |
Als Christus met sijn jongeren te gader |
I, 217 |
Als ghy int spiegel siet door hovaerdy gedreven |
I, 54 |
Als Hector lach ontsielt int leger der Achijven |
II, 145 |
Als ick de mannen sie die met een deftich wesen |
I, 51 |
Als Godes Soon den heerscher over al |
I, 32 |
Als Maurits grote Geest vant lichaem afgescheyden |
II, 35 |
Als mijn Urania Ernst Casimir beschreyde |
II, 157 |
Als Simson blint en suf, vol vuylicheyt en jamer |
I, 86 |
Als t'Castiljaensche heyr, den Christelijcken coning |
II, 16 |
Als Thomas heel verbaest, ô Jesu, nu bestaerde |
I, 229 |
Als 'tleger van den Sax met Babel in-gespannen |
II, 170 |
Als tot den hemel toe vermenigden de sonden |
II, 22 |
Als wt een bitter hol het water comt gevloten |
I, 69 |
Als Xenophon den doot zijns soons eerst quam te weten |
II, 18 |
Als yemant van u volck, u kennis of u neven |
I, 46 |
|
|
B |
|
Begint een water-loop wat modderich te vlieten |
I, 48 |
Bereydet, na Gods wil, sijn eenich kint te slachten |
I, 36 |
Berisper van mijn dicht, dit woort laet ick u weten |
II, 194 |
Bloedige wolf, waer heen so snel |
I, 236 |
Breda is eerst gemaket vast.... 1534 |
II, 178 |
Buelan las fanfarrones amenazas |
II, 179 |
|
|
C |
|
Comt duyvel, gaet met ons en segt u cameraden |
II, 27 |
Conrade, soo ick dacht de tomelose baren |
II, 163 |
|
|
D |
|
Δαϕνη υψιπετηλ' ην παντοιων προβεβουλα |
II, 112 |
Dat den onreynen geest verhuysende met pijnen |
I, 206 |
Dat ghy by winterdach my meent te doen vervaren |
II, 29 |
Dat Joden woeckeren met copen en vercopen |
I, 75 |
| |
| |
De achterclap is wt de helle voortgedrongen |
I, 68 |
De aerde brenge voort wat cruypet ofte wandert |
I, 17 |
De armoed' ist alleen, Pontane, die ons leeret |
I, 60 |
De assen, die het wiel des werelts omme dragen |
I, 14 |
De bergen die het vier wt hare kelen spouwen |
I, 263 |
De bocken nu ter tijt gaen op de steyle bergen |
I, 262 |
De cortste nacht den langsten dach |
I, 17 |
De cramers die de mers aen alle sijden vullen |
I, 67 |
De crancke waren bly als sy u comen sagen |
II, 41 |
De dagen vallen lang', de nachten lange duren |
I, 74 |
De deucht sprack tot het gelt: o gelt hoe mach het comen |
I, 62 |
De deugde, die wel eer, verwinnende het lijden |
II, 34 |
De deugde vanden Prins, de grootheyt sijner wercken |
II, 140 |
De dijcken sijn gemaeckt om seker te verhoeden |
I, 69 |
De doren en de roos wt eene wortel spruyten |
I, 45 |
De duyve alderliefst in sulcke huyskens sittet |
I, 57 |
De Goden, om de pest tot Romen te verlichten |
II, 56 |
De gonst die Cyclops aen Ulyssen wou bewijsen |
II, 168 |
De Heer ons Vader is, de aerde onse Moeder |
I, 18 |
De hoochmoet niet alleen en dueret in het leven |
I, 33 |
De Hydra, die het vier wt seven kelen spouwet |
II, 137 |
De Joden veertich jaer de wildernis doorgingen |
II, 19 |
De jonck-vrou stelt de pluym op haer gecrolde haren |
I, 54 |
De Keyser wil, (gelijck hy hoge heeft gesworen) |
I, 252 |
De late boet |
I, 241 |
De macht van Asia, van India, van Spanjen |
II, 136 |
De maecht van 'sGraven-Weert behendichlyc ontschaket |
II, 173 |
De mane, die de drift des hemels roert van verre |
I, 16 |
De mane vande son haer claricheyt genietet |
I, 20 |
De mensch een penninck is van Godes hant geslagen |
I, 240 |
De myrrhe weert mijn Coninck wiert geschoncken |
I, 193 |
De nacht de moeder vande rust |
I, 249 |
Den arent in een velt vol vogels neer-gevallen |
I, 68 |
Den Arent, soo hy niet van iongs op onbewogen |
II, 169 |
Den breden Rhodanus, wiens suyverlijcke baren |
I, 73 |
Den bril dien ghy, papou, gemaeckt hadt voor de geusen |
II, 130 |
Den cortsten dach de langste nacht |
I, 17 |
Den geest hem op het vlack der wateren wtstrecte |
I, 15 |
Den gewissen dach der wraken |
I, 257 |
Den Heer wil ick prijsen |
II, 24 |
Den hemel sonder rust geduyrichlijcken wandert |
I, 14 |
Den hoop van Gideon met luydende trompetten |
I, 251 |
Den Keyser heeft belast op straffe van het leven |
II, 168 |
Den man sijn echte wijf alleene moet beminnen |
I, 20 |
Den man verclaeght het wijf, het wijf de slange wroeget |
I, 24 |
Den Neder-lantschen Leeu, hem gaende wat vermeijen |
II, 174 |
Den phoenix, na t'verloop van een lang-durich leven |
II, 67 |
Den rijcdom gevet God den menschen, maer de eere |
I, 66 |
Den rijcken gulsigaert wort inde schrift vermellet |
I, 207 |
Den soon Iapeti, omdat hy bracht op aerde |
II, 69 |
Den staf door Moses woort in eene slang' verkeret |
I, 38 |
Den stijl is neergestort, de ceder is gevellet |
II, 146 |
Den stroom van Rhodanus, die soo geweldich dryvet |
II, 135 |
| |
| |
Den tempel, die met goud betogen was van binnen |
I, 49 |
Den trotsen Bylant |
II, 172 |
Den Vader, als dit al hy maeckte en vercierde |
I, 43 |
Den vorst van Babylon, den vorst vant oude Romen |
I, 55 |
Den vrydach, die het licht, na soo veel duysternissen |
II, 175 |
De Papen heym elijck heel Duyts-lant overvielen |
II, 133 |
De priesters, die vergeefs tot haren Baal creten |
I, 126 |
De raven bidden God. wat bidden doch de raven |
I, 245 |
De schilders int gemeen gebruycken stille hoecken |
I, 261 |
De schockers, die na Urck en Emeloort haer kagen |
II, 73 |
De schoonheyt in een kint doet spelen ende jocken |
I, 54 |
De Seeusche rondicheyt, ô Cats, die ghy verheffet |
II, 63 |
Des groten Herders Soone (Hooglied II) |
I, 102 |
De sieckte die den mensch t'gevoelen heeft berovet |
I, 72 |
De sleutel van ons lant gevallen is in handen |
II, 174 |
De snare die den boven-sanck |
I, 46 |
De sonne inde hoochd' de bruyne wolcken trecket |
I, 16 |
De sonne lopet snel by dagen en by nachten |
I, 16 |
De sonne sal van schrick bewimpelen haer stralen |
I, 261 |
De sonne wtet oost int westen voortgedreven |
I, 16 |
De sonne wt het velt het water opwaerts halet |
I, 73 |
De sontvloet was een doop waer door de Heer de aerde |
I, 34 |
De soonen zijn Gods gaef: t'sijn pylen inde handen |
I, 45 |
De Spaensgesinde seyt: (bedeckende sijn toren) |
II, 32 |
De stammen die haer self tot woninge toeleyden |
II, 123 |
De sterre die de locht des morgens overstralet |
I, 15 |
De sterren op haerself zijn aangenaem van luyster |
I, 10 |
De straf der dronckenheyt corts hebbende gehoret |
I, 58 |
De stromen alletijt haer wateren wtgieten |
I, 214 |
De stromen die sich door haer oeveren wtspreyden |
I, 33 |
De stromen door het lant gedurichlijcken vlieten |
I, 48 |
De stromen na de see geweldichlijcken schieten |
I, 29 |
De stroom des paradijs oock buytenwaert wtvloeyde |
I, 22 |
De swaen haer kuyckens broedt opt droochste vande velden |
I, 45 |
Des werelts rond' te gronden op een Niet |
I, 214 |
De tong' die t'onderwijs der Tongen heeft gesongen |
II, 64 |
De Vader inden Soon, de Soon is in den Vader |
I, 234 |
De visschers vangen vis, den vis sy vrolijck eten |
I, 30 |
De vree der kercken was, tot droefenis der vromen |
II, 186 |
De vrienden uwes mans, o dochter moetty leeren |
I, 87 |
De vrye cunsten, mensch, al teltmender wel seven |
I, 198 |
De weduwe die wierp twee stuxkens inde kiste |
I, 204 |
De werelt die wel-eer in bose liefde blaeckte |
I, 262 |
De werelt is vervult met droefenis en clagen |
I, 28 |
Dewijl Herodes is int slempen ende schranssen |
I, 201 |
Dewijl mijn swacke hant int vellen deser benden |
II, 105 |
De wijsen hebben daer haer wijsheyt mee bewesen |
II, 55 |
De wijsheit vanden mensch, al praeltse noch soo seere |
I, 11 |
Dido vermaert, nu besich met het bouwen |
I, 56 |
Die aenden hemel siet veel sonnen by malcander |
I, 9 |
Die alles schiep wt niet het groote met het cleyne |
I, 14 |
Die boven of beneden schiet |
I, 40 |
Die bye niet alleen sijn camerkens can bouwen |
I, 47 |
| |
| |
Die de eenvoudicheyt van Godes woort verachten |
I, 48 |
Die den voorleden tijt onmatelijck verheven |
I, 59 |
Die dese werelt in een andere werelt brachte |
I, 29 |
Die eenen vremden dood't Gods toren wert vercondicht |
I, 51 |
Die een verkeerde leer bevestigen met dromen |
I, 49 |
Die exteroogen heeft, al treedt hy schoon wat sacht |
II, 193 |
Die Godes trouwe knechts die u soo minlijck noodden |
I, 238 |
Die Midas Esel-oor ons hebben voorgeschreven |
I, 59 |
Dien costelijcken draet is ylens afgesneden |
II, 149 |
Dien duyvels martelaer, dien doder van Gods boden |
I, 252 |
Dien goddelijcken stam, die moeder vande seven |
I, 152 |
Dien Lutzenborger droes, die, op het gelt ver-apet |
II, 158 |
Die oncruyt heeft gestrooyt geen coren daer af maeyet |
I, 72 |
Die oogen, die gelijck twee schoone sonnen bloncken |
II, 147 |
Diep wt den Oceaan ontspringen alle stromen |
I, 74 |
Die soo veel Mijnen heeft, en soo veel cronen draget |
II, 177 |
Die t'leven is een spel vol jocken ende boerten |
I, 31 |
Die t'leven prijst en heeft daer in behagen |
I, 31 |
Die water scheppen wil die buycht zijn vaetgen neder |
I, 71 |
Die wroetet inde diept van Gods geheymenissen |
I, 243 |
Die yemant liegen heet, die denckt met hem te vechten |
I, 66 |
Diogenes met een ontstekene lantaren |
I, 11 |
Dit is het vage-vier vol eyselijcke pijnen |
II, 176 |
Dit leven is een vrye merckt |
I, 30 |
Dit leven is gants niet, om dat de sware sonden |
I, 29 |
Dit lijck en heeft geen graf, dit graf en heeft geen lijck |
I, 36 |
Dit vuyle vleesch en trachtet anders niet |
I, 31 |
Dit zijn de ree'n die David heeft gesproken |
I, 91 |
Doe Adam in den hof van Eden hem verheuchde |
I, 35 |
Doe Adam met sijn wyf int houlijck is getree'n |
I, 22 |
Doe David gaf de wet dat creupelen noch blinden |
I, 50 |
Doe den gecroonden wolf de schaepkens nieu-geboren |
I, 194 |
Doe de onwaerde doot voogdes der duysternissen |
II, 124 |
Doe eertijts het gespuys der goddeloose volcken |
I, 35 |
Doe Esau sijn waerdy haest hebbende vergeten |
I, 36 |
Doe God sijn volck wou helpen wt |
I, 38 |
Doe Hercules den crop twee adderen in-doude |
II, 68 |
Doe ick op Neerlant eerst wtstreckte |
II, 97 |
Doe Josua int velt den standaert had ontloken |
II, 123 |
Doe Londen, met verdriet en tranen veler vromen |
II, 59 |
Doe mijn Palladium gestolen wiert wt Troyen |
II, 56 |
Doe Moses had een wyf wt Moren-lant gecregen |
I, 77 |
Doe Schuyrmans kint ontfangen had het leven |
II, 64 |
Doe s'levens Vorst t'onschuldich leven liet |
I, 226 |
Doe Troyen t'houten ros tooch binnen hare wallen |
II, 23 |
Dolphijnen dry en vier in de lazure gronden |
II, 20 |
Dry boven aent gewelf, en onder dry planeten |
I, 15 |
Dry hoofden van het volck wel-eer met Mose twisten |
II, 132 |
Dry tacken aen een boom, dry scheuten aen een bronne |
I, 9 |
|
|
E |
|
Een adder die den mensch becruypende versnellet |
I, 55 |
Een aenbeelt is de kerck: wanneerse wort geslagen |
I, 251 |
| |
| |
Een Arent int gebercht van Sesto uytgebroedet |
II, 104 |
Een Arent, overlaen door 't eten eener prijen |
II, 104 |
Een averechten naem aan Eva is ghegeven |
II, 184 |
Een beelt van wasch gemaeckt en qualijck noch bestorven |
I, 52 |
Een beelt voor d'eerste reys wel suyverlijck gegoten |
I, 260 |
Een broeder werpt het ooch in ontucht op sijn suster |
I, 91 |
Een bruyt, die, alst betaemt, haer seden soect te volgen |
I, 241 |
Een claer en wacker oor, een cloeck en geestich hart |
II, 187 |
Een Conincklijcken disch int midden vant verblijden |
I, 202 |
Een couden beker nats in Christi naem gegeven |
I, 207 |
Een dief die met de buyt het hase-pat wil kiesen |
I, 67 |
Een die sijn leven-lanck niet veel en heeft gevaren |
I, 63 |
Een dronckaert, cranck, en schier opt eynde van sijn leven |
II, 193 |
Een duyvel is hier de gedaente wt-getogen |
II, 34 |
Een geesteloos propheet wat dolende van sinnen |
II, 178 |
Een gierigaert eens sprack dat hij veel liever wonne |
I, 65 |
Een Heer stont by sijn cock en seyde hem: ick vinde |
I, 65 |
Een heymelijck fenijn onsichtbaer voor ons ogen |
I, 27 |
Een hont die yewers in een keuken is gaen snoepen |
I, 58 |
Een kenner vande const, wanneer hem wert gebracht |
I, 19 |
Een levendich verstant, met wel-geslepen reden (2de bedrijf Haman) |
I, 158 |
Een lopende rivier blijft versch en ongemenget |
I, 53 |
Een man lach in een gracht; sijn nabuyr tot hem naecte |
I, 28 |
Een meester can een beelt aenleggen na het leven |
I, 20 |
Een meester die het kint sorchvuldich schrijven leerde |
I, 73 |
Een moort-cuyl was de kerck (van Christo hart bekeven) |
I, 201 |
Een oge goet en gaef, wanneer het alte-dichte |
I, 54 |
Een ongeladen schip moet swancken inde baren |
I, 65 |
Een Richter onbeweecht van gonste en van gaven |
II, 40 |
Een schip, dat door den storm te see-waert is gebleven |
I, 259 |
Een see-man als hy heeft sijn seyltgen opgetogen |
I, 70 |
Een spruytgen heeft de Heer geplant |
I, 186 |
Eens rademakers kint maeckt wagentgens en reepkens |
II, 65 |
Een stijl recht overeynd na t'waterpas gestellet |
I, 70 |
Een stroom daerinne sich vijf wateren ontladen |
I, 53 |
Een swemmer die getroost hem steunet op sijn handen |
I, 240 |
Een vader die by tijts gedencket aen het sterven |
I, 234 |
Een vast beminner van het recht (Rey 3de bedrijf Haman) |
I, 167 |
Een versche soeticheyt men vindet inde stromen |
I, 31 |
Een weynichsken te vroeg comt ghy my quellen |
II, 29 |
Een wijs man kent den dwaes, want hem de tijt geheuget |
I, 51 |
Een woekenaer om aen een grooten naem te raken |
I, 64 |
Een wolcxken, seer gering' int aensien, onverwachtet |
II, 144 |
Elck sweert by sijn geloof, maer niemant by de minne |
I, 43 |
Elia sant sijn staf den doden te doen leven |
I, 127 |
Elias Godes knecht had drymael wtgegoten |
I, 197 |
Elias was alree int hemels hof geseten |
I, 233 |
En is niet onder ons dees mensche opgetogen |
I, 204 |
En vraecht niet wie hier leyt. Ick ben dien grooten crijger |
II, 33 |
Even als een hoge ceder |
I, 222 |
| |
| |
G |
|
Geen dinck als t'gout alleen en vintmen op de aerde |
I, 68 |
Geen honich plach de Heer int offer te behagen |
I, 77 |
Geen trap aenden altaer en most den priester maken |
I, 76 |
Geen vogel can de swaen in witheyt overwinnen |
I, 70 |
Gelijck, als inde herfst de felle buyen comen |
I, 220 |
Gelijck als in een colck een steentgen valt te gronde |
I, 12 |
Gelijck als Pharao de kinderen der Joden |
I, 49 |
Gelijck de bergen haer verheffen wt de dalen |
I, 46 |
Gelijck de lauwer groen van haren stam gespleten |
I, 89 |
Gelijck de maertsche son de dampen opwaerts trecket (3de bedrijf Haman) |
I, 164 |
Gelijck den Arent jong, den nieuwen blixem-drager |
II, 1 |
Gelijck den salamander t'vier can roven |
I, 152 |
Gelijck de witte swaen aen Strymonis fonteyne |
I, 225 |
Gelijck een diamant heel fijn en onbesmettet |
I, 18 |
Gelijck een dullen hont, die menich heeft gebeten |
I, 207 |
Gelijck een volle pomp veel waters wt can geven |
I, 67 |
Gelijckerwijs die van een adder is geslagen |
I, 219 |
Geluckich, soo ghy u geluck ten rechten kende |
II, 135 |
Genoten van Gods huysgesin |
I, 197 |
Gesegent is de doot der kinderkens genettet |
I, 194 |
Gesegent is de maecht de croon van alle maechden |
I, 187 |
Geswollen vant fenijn der dodelijcker slangen |
I, 224 |
Ghy aerde swijcht. ghy Hemel neycht u ooren |
I, 77 |
Ghy claget dat het sweert vast nadert onse landen |
II, 22 |
Ghy die een afgod maeckt, hem willende vercopen |
I, 41 |
Ghy die geslagen wort van Babels roode handen (Voorrede Klaagliederen) |
I, 127 |
Ghy die gewone sijt d'ellendigen te helpen |
I, 206 |
Ghy die hebt uwe Bruyt in liefd' en trouwe waerheyt |
I, 96 |
Ghy die het gouden vlies geeft aen u trouwe knechten |
II, 72 |
Ghy die in den Hemel woont |
II, 76 |
Ghy die Permessi vloet gaet watersuchtich lecken |
I, 184 |
Ghy die voorby my wandelt (2de clachte Ieremiae) |
I, 130 |
Ghy die wel-eer het manna soet |
I, 247 |
Ghy geesten die al-om gaet konst en wijsheyt soecken |
I, 192 |
Ghy hebt den doren-struyck tot Coninck wtvercoren |
I, 221 |
Ghy hebt een Waerden borch geluckich ingecregen |
II, 103 |
Ghy hebt van ons een pant ten hemel opgenomen |
I, 234 |
Ghy mannen hebbet lief een yegelijck zijn wijf |
I, 57 |
Ghy menschen-visschers die het veyr |
I, 230 |
Ghy saegt u goede werck en waert daer op belustet |
I, 22 |
Ghy Son, in Gibeon onttomet uwe paerden |
I, 83 |
Ghy streelt my met de hoop van Rijnberck te vereeren |
II, 154 |
Ghy sult niet buyten last het aertrijck overvaren |
I, 17 |
Ghy vraecht mij, of het boeck dat ghy hebt wtgegeven |
II, 193 |
Ghy waert mijn hogen roem en cieraet binnen Prage |
II, 72 |
Ghy wandelaers die soeckt de ouwe trouwe paden |
II, 54 |
Ginck Brisach over, door gebreck van stercke vesten |
II, 183 |
God heeft de werelt door onsichtbaere clavieren |
I, 13 |
Gods heymelijcke woort heb ick met u te spreken |
I, 84 |
Gods hutte menichmael van plaetse heeft verandert |
I, 76 |
| |
| |
Gods kinderen altijt de werelt soo betreden |
I, 73 |
God sach zijn goede werck en nam daer in behagen |
I, 22 |
Graef Ian sat op een creeft, 'tis niet seer lang geleden |
II, 133 |
Graef Willem wint de cans, d'Infante is beteutert |
II, 129 |
Grooten Bellerophon, die haestende te comen |
II, 145 |
|
|
H |
|
Haman een Agagijt by Xerxen seer verheven (Inhoud Haman) |
I, 153 |
Hart is de sware steen, daer onder leyt besloten |
II, 183 |
Hebdy den dienst gedaan, so willen wy u lonen |
II, 59 |
Heeft Peckius vant peck sijn rechten naem gecregen |
II, 70 |
Heft op u hert, aenhoort dees reden |
I, 23 |
Heldinne hoochbedroeft, o Vorstelijcke Vrouwe |
II, 127 |
Herckmans, wiens groote geest niet langer sich laet bergen |
II, 161 |
Hert-vochtich, onbeweecht, voor niemanden te wycken |
II, 58 |
Het beelt aen 's Princen hals, beset met diamanten |
II, 66 |
Het Capitolium wert heymelijck beclommen |
II, 56 |
Het domme by-geloof geeft schepen en galeyen |
II, 29 |
Het edel herte vanden groten vorst van Gelder |
II, 167 |
Het gantsche Gelderlant buycht onder uwen degen |
II, 156 |
Het geen u vyant riep tot zijn verderf en schade |
I, 222 |
Het goede wilt ons, Heer, toemeten |
I, 246 |
Het gout dat in Gods huys d'aenschouweren bestraelde |
I, 126 |
Het gout, wiens mogentheyt soo hoge is gevlogen |
II, 141 |
Het lichaem (om de siel) sijn moeder heeft begeven |
I, 19 |
Het lijf is dubbelt schier in alle zijn geleders |
I, 18 |
Het Manna uyt den schoot des hemels afgedalet |
I, 75 |
Het Nederlandsche schip, dat het niet ging' te gronde |
II, 66 |
Het orgel is een beelt vant leven hier beneden |
II, 39 |
Het rond' is nimmer recht, het ronde draeyt ront-om |
I, 14 |
Het sout is smakelijck en hoedet voor het stincken |
I, 17 |
Het stemme-lose werck veel saliger ick reken |
I, 71 |
Het vael is tusschen wit en swart |
I, 73 |
Het vier dat door u hooft den cogel heeft gedreven |
II, 126 |
Het vierich stralen vande son |
I, 247 |
Het vlies van Gedeon rees vanden dou om hoge |
I, 84 |
Het volck van Gibeon heeft Josuam bedrogen |
I, 49 |
Het water dat door const men leydet op en neder |
I, 256 |
Het water datter leyt verborgen onder d'aerde |
I, 12 |
Het water met gewelt van pijpen afgedrongen |
I, 47 |
Het wijf van Potiphar tot sonde socht te bringen |
I, 254 |
Hier legg' ick in mijns moeders schoot |
II, 42 |
Hier leyt hy die verliet sijn vaderlijcke stranden |
II, 148 |
Hier onder slaept de droncken Beel |
II, 42 |
Hier rust de luye Melis Brant |
II, 43 |
Hier rust ick soetjens inden Heer |
II, 41 |
Hoe comt dat Venus aenden hemel is verheven |
II, 57 |
Hoe comtet dat den bos tot aenden hemel blaecket |
I, 38 |
Hoe comt ghy, Heer, tot my, en wilt dat ick u wassche |
I, 197 |
Hoedanich is u macht, o donderaer van Romen? |
I, 253 |
Hoe heeft de Heer de dochter van Sion (3de clachte Ieremiae) |
I, 132 |
Hoe hout Sarapis dus sijn vinger voorde lippen |
II, 57 |
Hoe is het costelijcke gout (7de clachte Ieremiae) |
I, 142 |
| |
| |
Hoe leytter menich mensch soo beestelijcken leven |
I, 31 |
Hoe machtich was u woort, o Godes twalef boden |
I, 239 |
Hoe mogen dus de luy de Almanacken vloecken |
II, 59 |
Hoe onsalich was de stonde (Hooglied III) |
I, 106 |
Hoe over ons de son meer spreydet sijne stralen |
I, 71 |
Hoe quamt dat men Condé van achteren doorschoot |
II, 16 |
Hoe sietmen wijse luy dus aen der rijcken deuren |
I, 66 |
Hoe sit de stat en claecht met droever sielen (1ste clachte Ieremiae) |
I, 128 |
Hoe u genegentheyt, o Adam, is gekeret |
I, 25 |
Hoe verder dat de pyl te rugge wert getogen |
I, 72 |
Hoewel in dees contrey geen wellust is te halen |
II, 116 |
Hoewel in 's Princen heyr veel wonders is vernomen |
II, 68 |
Hoe wenschelijcken stont het in des Heeren Kerck |
I, 199 |
Hoochdragend' Israel, ghy veel-versochte helden |
I, 87 |
Hooch en lanck |
I, 34 |
Hoort gulsigaerts, en leert waerom het woort des Heeren |
I, 42 |
Hy cusse my wt s'herten gront (Hooglied I) |
I, 97 |
Hy is op aerden God gelijck |
I, 184 |
|
|
I |
|
Ick ben, eylaes! de man (5de clachte Ieremiae) |
I, 137 |
Ick heb om u genaed' o grote God, gebeden |
I, 251 |
Ick heb twee-seven iaer en langer u gedienet |
I, 37 |
Ick ken u wel, ô vande hel |
I, 189 |
Ick moet ryden, ick moet jagen |
II, 107 |
Ick sach een eensaem huys daer niemant in en woonde |
I, 260 |
Ick sie dat in de vry-genaemde Nederlanden |
II, 19 |
Ick sie wel, ick en cant u langer niet ontleggen |
I, 84 |
Ick soude (Appeldoorn) voldoende u begeren |
II, 44 |
Ick weet wel, goede vrient, dat Romen is 'tbordeel |
II, 152 |
Indien den hemel viel, sprack Godevaert van Langen |
II, 58 |
Indien der tyden vloet het eeuwigh' achterhalet |
I, 13 |
Indien Deucalion (alsmen te meynen plachte) |
II, 65 |
Indien eenmael het gout de sprake comt te crijgen |
I, 60 |
Indien het alsoo waer (als eener plach te meenen) |
I, 29 |
Indien het jonck by jonck opt soetste sich vergaret |
I, 29 |
Indien hier by ons waer den snellen cloot der sonnen |
I, 196 |
Indien, o medecijns, het gout den mensch can voeden |
II, 57 |
In een eng waterken niet wel en connen lichten |
I, 19 |
In een schoon waterken vertonet hem de sonne |
I, 19 |
In smerte sal het wijf haer vrucht ter werelt telen |
I, 25 |
Int hemelsch coninckrijck geen tweedracht canmen tonen |
I, 262 |
Int hemelsch paradijs en salmen niet meer trouwen |
I, 57 |
Int midden hangt de aerd' en is nochtans van allen |
I, 15 |
Int midden vant gesucht der moedelose crancken |
II, 53 |
Int oosten claer laet blosen |
I, 246 |
Ist wonder dat de Heer sijn clederen afleyt |
I, 217 |
Is yemant by een Heer ter tafelen geseten |
I, 64 |
Is yemant by nae doot soo is hy noch int leven |
I, 40 |
It nigrum campeis agmen, miseroque tumultu |
II, 180 |
|
|
J |
|
Jan Melis trout een ionge meyt |
II, 193 |
Johanna, die der Tongen lof |
II, 64 |
| |
| |
Johanna, die u soet geschal |
II, 64 |
Joseph versocht tot schandelijck vermaken |
I, 56 |
|
|
K |
|
K'en sach noyt ouden man soo seer geraect te kinde |
I, 27 |
K'en weet niet hoe het comt, en lijckewel ist seker |
I, 59 |
K'en weet niet hoemen can met redenen verbloemen |
I, 45 |
K'en weet niet of u luyt, o Orpheu, conde rueren |
I, 87 |
K'en weet wat mallicheyt de menschen heeft gedreven |
I, 200 |
|
|
L |
|
La-Cave, die den naem van Maro my vereeret |
II, 188 |
Laet Swelincx beeltenis aentrecken uwe oogen |
II, 66 |
Laet u niet wonder sijn, dat God de oude wetten |
I, 238 |
Lam Godes, ons van God gesonden |
I, 215 |
La Nuza, in sijn tijt de opperste Justici |
II, 18 |
Laure, mihi ante alias horti charissima plantas |
II, 113 |
Laurier gentil, de qui la tresse verdoyante |
II, 114 |
Lea, de eerste vrou van Jacob, ick gelijcke |
I, 37 |
Leeft Joseph, dien ik lang' int doot-boeck had geschreven |
I, 227 |
Leert doch gehoorsaemheyt, o mensch, van Abraham |
I, 36 |
Leo, Clement, Urbaen, en Pouwel |
I, 253 |
Lof grote God! lof Heer der Heeren |
I, 149 |
Lof zy den Heere |
I, 188 |
Looft, vrouwelijck geslacht, de croon van alle vrouwen |
II, 33 |
Lucretia verradelijck geschonden |
I, 56 |
Luther, Philips, Calvijn, en Beze |
I, 254 |
|
|
M |
|
Maurits, die draecht den naem waer voor de Gaditanen |
II, 157 |
Men seyt wel, en het is oock menichmael gebleken |
I, 66 |
Men vindet wel een lant daer wolf noch leeu en stallet |
I, 30 |
Mijn broeder leyt verwont, bedroevet boven maten |
I, 51 |
Mijn Heer is wonder vroech vant middachmael geresen (5de bedrijf Haman) |
I, 173 |
Mijn hert my clopt en trilt my als een rijs |
II, 38 |
Mijn Liefsten is gants mijn (Hooglied VII) |
I, 121 |
Mijn naem en vraecht my niet: ontijdelijck geboren |
II, 41 |
Mijn oge sliep in weelde sonder sorgen (Hooglied V) |
I, 113 |
Mijn teer ghemoet hoe langs soo ongheruster (Hooglied VIII) |
I, 124 |
Mijn vrienden welcker woort ick noyt en heb versmadet (4de bedrijf Haman) |
I, 169 |
Myn vrient, mijn Cameraet, wat mach u doch bewegen |
II, 181 |
|
|
N |
|
Na hogen ouderdom hoordy de luyden wenschen |
I, 31 |
Narcissus, so men seyt, hem neygend' om te drincken |
I, 40 |
Noch macht, noch argelist, noch tegenspoet sal croken |
II, 139 |
Noch t'brullen der ontmenschede tyrannen |
I, 256 |
Nu wil ick den Vorst des werelts eens belachen, eens braveren |
I, 263 |
| |
| |
O |
|
O Brabant, die alsnoch sitt' inde droeve schimmen |
II, 139 |
O Charon, die bevaert alleen de stille veeren |
II, 125 |
Och ligdy Heer en slaept |
I, 204 |
O Coninck, die het meyr, sijns ondancx, sparen moste |
II, 73 |
O Conincklijcke hoven (Rey 2de Bedrijf Haman) |
I, 162 |
O crijch, ghy lelijck dier, wat maeckty hier beneden |
II, 22 |
O de la toison d'or grand donneur & grand maistre |
II, 71 |
O die dit droeve lant verbaesdelijck bewandert |
I, 36 |
O die in dronckenschap gedurichlijcken levet |
I, 57 |
O die om Christi wil in hechtenis getogen |
I, 254 |
O dobbelaer die soeckt u selven te verrijcken |
I, 58 |
O ganck vermengt met swerven ende swieren |
I, 220 |
O Grave vanden Berch tot roem en eer geboren |
II, 131 |
O Grote God, ô goede Heer |
I, 209 |
O! had' ick Davids herp en dat mijn losse snaren |
II, 155 |
O Heere, Davids Soon, ontfermt, ontfermt u mijner |
I, 202 |
O Heer, het is van dy dat ick ben wtvercoren |
I, 250 |
O Herder groot, o Davids soon |
I, 93 |
O Herder trou ick wil u loven |
I, 248 |
O Israel ghy schoon landouwe |
I, 89 |
O Lauwer die my meest van alles con't vermaken |
II, 115 |
O leven onser siel, ô Vorst vant eeuwich leven |
I, 225 |
Om dat Minervae beelt verloren was te voren |
II, 55 |
Om dat wat schrickelijcx hy hadde liggen dromen |
II, 58 |
O mensche, by u is, zoo constich ghy u veynset |
I, 11 |
O mensche siet den mensch die voor u mensch geboren |
I, 221 |
Ons Griet wil hebben rijcke Piet |
II, 43 |
Onsienelijcke Son, die door u helle stralen |
II, 184 |
Onthout u van het bloet, int bloet daer is het leven |
I, 238 |
Ontmoet my eenen leeu, ick weet hy is hovaerdich |
I, 70 |
O ongeluckich mensch, die na u droeve jaren |
I, 243 |
Op aerden zijn geweest vier groote Conincrijcken |
I, 45 |
Ω ποποι Εινσιαδη πεπνυμενε, η μαλα λυγρης |
II, 143 |
Op, Papenheim, 'tis tijt dat ghy laet sien de hacken |
II, 134 |
Opt breetste vanden Rijn, alwaer de seven bergen |
I, 67 |
Opt coelen vanden dach ('ken weet wat vremdicheden |
II, 48 |
O schadelijcke vrou! ghy waert noch cuym geboren |
I, 21 |
O Schouten, dat u Jacht, daermee ghy hebt geslagen |
II, 27 |
O Sondaers, schouwet aen die grote sondaerinne |
I, 208 |
O sonderlinge cracht, waer door Gods eenich Soone |
I, 199 |
O spijse die ons uyt den hemel is gegeven |
I, 217 |
Ω τοις θεραψι χρυσεου κριου ποκον |
II, 71 |
O Vaderlant, mijn doot wilt langer niet beclagen |
II, 69 |
O vroege morgen-licht, hoe sydy so hovaerdich |
I, 15 |
|
|
P |
|
Philippe, die door 't oost het westen hebt gedwongen |
II, 30 |
Plach Romen over die wel voormaels te regeren |
I, 253 |
Plichtancker onser hoop, steunrotse vant betrouwen |
I, 226 |
Princesse, die mijn hert gevangen hadt genomen |
II, 149 |
| |
| |
Q |
|
Quetsty het minste lit, ja stootty maer een tee |
I, 52 |
Qui ont escrit d'Amour, il faut bien qu'ils en scachent |
II, 46 |
|
|
R |
|
Rechtveerdicheyt wort ons gemeynlijck soo beschreven |
I, 242 |
Reinier, indien de By' een bloeme wist te vinden |
II, 153 |
Rijck God, verlost ons vande Specken |
II, 150 |
Rivieren water-rijck, ghy Diese en ghy Dommel |
II, 141 |
Roemt niet u eygen werck. maer is het roemens waerdich |
I, 69 |
|
|
S |
|
Salich is de man |
I, 88 |
Sal ick met mijne stem, o hogen roem der Sweden |
II, 147 |
Saturnus is de Tijt, die oudert en verslint |
II, 57 |
Schoon is het gout het schoonste der metalen |
II, 19 |
Schoon sijt ghy Lief, ja d'alderschoonste (Hooglied VI) |
I, 116 |
Schouwt, Christenen, den geest die u wil doen geloven |
I, 52 |
Sett by Gustavi graf den grooten Alexander |
II, 148 |
Siet aen de edelluy hoe breet datse gaen weyen |
I, 242 |
Siet ghy dien groven boer, dien onbehouwen kinckel |
I, 68 |
Siet hoe de stille nacht op comende getogen |
I, 15 |
Simon Johanna soon, sijt ghy, van dese elve |
I, 232 |
Soeckt vochte ogen, soeckt. vraecht dorre tonge, vraecht |
I, 227 |
Soo Eva onse moer heeft eenen man bedrogen |
II, 60 |
Soo ghy hebt inde borst een kinderlijcke ader |
I, 43 |
Soo haest men van de arck de rave wt sach blijven |
I, 35 |
Soo haest Urania, van 's Princen lof te spreyden |
II, 143 |
Soo, Hymen, sonder u en sonder uwen segen |
II, 55 |
Soo lang als ick op aerden leven sal |
I, 185 |
Soo lang' ambassadeurs men siet in vorsten hoven |
I, 47 |
Soo weynich als men wijn wt netelen can drucken |
I, 28 |
Soo wie een heete cool wil vaten met zijn handen |
I, 55 |
Soo wie een schone vrou van grieck of ander heyden |
I, 77 |
Soo wie sijn nodich werck wil op den avont sparen |
I, 57 |
So wie een dienaer Gods ontfanget in sijn woning |
II, 63 |
Staet op, wat slaepty? lieve Heer (9de clachte Ieremiae) |
I, 146 |
Stof-regen achtmen niet: maar die der lang' in treden |
I, 71 |
Suldy wesen een diaken |
I, 244 |
Suldy wesen ouderling |
I, 244 |
Suldy wesen predicant |
I, 243 |
Susanna schoon versocht tot vuyler minnen |
I, 56 |
|
|
T |
|
Ten hemel vaerdy op, ô Jesu, om een stede |
I, 233 |
T'en zijn de Joden niet, Heer Jesu, die u cruysten |
I, 222 |
Terwijlen dat de hant wel vlijtich arebeydet |
I, 54 |
Terwijl ghy aen den Rijn in drymael seven dagen |
II, 154 |
Terwijl ghy my bemindet |
I, 25 |
Terwijl haer gouden glans de fackelen uytbreyden |
II, 185 |
'Tis Etna niet alleen waer onder zijn begraven |
II, 138 |
T'is schouwelijck om sien, oock weert te zijn betreuret |
I, 25 |
T'is wonder, Jesu (spreeckt een ongelovich Jode) |
I, 204 |
| |
| |
Trage siel, die in my slaept |
I, 218 |
Treckt wt u borren-put een emer ses of seven |
I, 66 |
Treurt eenich Nederlant, treurt Vrieslant int besonder |
II, 34 |
T'verblinde Nederlant had schier de water-Goden |
II, 28 |
T'verwachten vande doot mijn herte niet bedroevet |
I, 32 |
Twaelf hooft-articulen de kerck sijn nagelaten |
I, 241 |
Twaelf steenen op den rock des priesters hadden stede |
I, 198 |
'Twaer goet dat in den mensch het meynen van het weten |
I, 243 |
Twee dingen sijn vereyscht om claerlijck sien te mogen |
I, 240 |
Twee geesten onder ons den Salichmaker quellen |
II, 21 |
Twee lieven willen haer int grote gilde geven |
II, 43 |
|
|
U |
|
U coren storty niet in eenen vuylen kelder |
I, 58 |
U dicht, cloecksinnich Heer, soo reyn, en soo verheven |
II, 189 |
Urania, voogdes der hooge Sangerinnen |
II, 142 |
U Schoonheyt, Lief, mijn geest verquicket (Hooglied IV) |
I, 109 |
|
|
V |
|
Van Eva en de slang' het giftich tsamenspreken |
I, 22 |
Van honger, pest, en sweirt (de roeden van Gods toren) |
I, 91 |
Vant keyserlijck verbont en mogen wij niet wijcken |
II, 167 |
Van waer comt doch de cracht aen desen wonder-dader |
I, 204 |
Van water vintmen drie besondere geslachten |
I, 17 |
Vatt' aen des Heeren ploech, die roemt zijn wtvercoren |
I, 204 |
Veel clagen dat in dit half-leve-lose leven |
I, 64 |
Verblinde borgery wat dwaesheyt gaet u over |
II, 21 |
Verenicht Nederlant, indien ghy wilt doen maken |
II, 127 |
Vijf coningen int hol van Makeda verborgen |
I, 84 |
Voor t'wonderlijcke badt vyf lange galeryen |
I, 201 |
|
|
W |
|
Waeck ick? of sluym ick? ben ick by mijn sinnen (Rey 5de bedrijf Haman) |
I, 180 |
Waer ick een nachtegael, ick wou mijn Schepper eeren |
I, 9 |
Waer ick my wende, waer ick gae (Rey 1ste bedrijf Haman) |
I, 155 |
Waer in verschillen doch propheten en poëten |
II, 55 |
Waer is een ackerman, die hebbende gemaeyet |
I, 63 |
Waer yemant van u bloet-verwanten overleden |
I, 50 |
Wanneer de groote God ons werdet voorgestellet |
I, 10 |
Wanneer den medicijn met vreden laet den crancken |
I, 72 |
Wanneer den mensche spreeckt, die lichtelijcken dwalet |
I, 48 |
Wanneer de ruyge sneeu de Alpen niet sal decken |
I, 252 |
Wanneer de schoone son hem neyget na de baren |
I, 52 |
Wanneer de soete son het aertrijck comt ontsluyten |
I, 262 |
Wanneer de son het vroege licht |
I, 195 |
Wanneer de sonne straelt so sietmen vele dingen |
I, 69 |
Wanneer een dwasen vorst het conincrijck regeret |
I, 46 |
Wanneer ghy over see wilt van u vrienden scheyden |
I, 205 |
Wanneer het naelden-ooch doordringen sal een kemel |
I, 59 |
Wanneer het spade licht begint hem wt te spreyen |
I, 11 |
Wanneer het weecke deech opt dichtste is geresen |
I, 71 |
Wanneer ick ondersoeck, o dienaers vande beelden |
I, 41 |
| |
| |
Wanneer ick over-denck dees wonderlicke tijden |
II, 60 |
Wanneer int garnisoen intrecken de soldaten |
I, 53 |
Wanneermen lichter-laey de vlammen op siet schieten |
I, 72 |
Wanneer u op den wech een blinden man gemoetet |
I, 66 |
Wanneer veel schilders haer gelijckelijck begeven |
I, 20 |
Was al de werelt dwaes behalven seven wijsen |
II, 54 |
Was Bilha Jacobs meyt? was Silpha een slavinne |
I, 37 |
Was eenich dier besmet van wesen en van aerde |
I, 44 |
Wat batet veel gereyst in landen wijt-gelegen |
I, 74 |
Wat blintheyt onbesuyst! dat Eva die God diende |
I, 22 |
Wat Coninck had' aen sulcken val gedocht (8ste clachte Ieremiae) |
I, 145 |
Wat drijft u hier, Sinjoor? wat lustet u te huyren |
II, 176 |
Wat heeft Mathusalem (die negen-hondert iaren |
I, 33 |
Wat helptet of men poocht de mast te setten op |
I, 241 |
Wat nieuwe drift voel ick van binnen |
II, 82 |
Wat plaegdy doch u breyn met dichten en studeren |
II, 58 |
Wat poogdy, Babylon, te metselen een toren |
I, 35 |
Wat roepet ghy van smert, o lichaem onverduldich |
I, 30 |
Wat soeckty in een put de waerheyt als begraven |
II, 55 |
Wat soecty naden tuyn die Adam was gegeven |
I, 21 |
Wat vraegdy, hoe de Soon van eeuwicheyt geteelet |
I, 10 |
Weent luyde, Engelant; ghy sult niet meer sien blosen |
II, 33 |
Welck is den rijckdom, die men boven gelt en goet |
I, 66 |
Wert altesamen geus ghy Spanjaerden en Walen |
II, 170 |
Wie had u niet besint? wien hebdy niet behaget |
II, 146 |
Wie heeft Ignatium doch gecanonizeret |
II, 59 |
Wie is den Arent die met onbeweechde ogen |
I, 200 |
Wie is het, die alhier niet garen sonder druck leeft |
II, 193 |
Wie is hy die het schip van Nederlant can stieren |
II, 140 |
Wie isser die sijn tong' derf roeren tegen God (6de clachte Ieremiae) |
I, 140 |
Wie ist die seggen dorf dat moeyte sy verloren |
I, 235 |
Wie leert u, woekenaer, dat ghy soo weet te manen |
I, 63 |
Wie metten monde saeyt de goddelijcke reden |
I, 47 |
Wiens is dit fraeye werck? van Cranach ist gemaket |
I, 75 |
Wien soeckty, Pharisee'n met vragen te verstricken |
I, 213 |
Wie plachmen, om de deucht hem bet te doen behagen |
I, 83 |
Wie sal ick u, o bloem der Coninckrijcken (4de clachte Ieremiae) |
I, 135 |
Wie sijt ghy die hier staet met soo verscheurde cleeren |
I, 12 |
Wie sydy die hier staet soo geestich geblanckettet |
I, 63 |
Wie sydy eele maecht vol schoonheyt en vol jeugde |
I, 75 |
Wijckt Cybele, die by de heydensche Poëten |
II, 70 |
Wijckt, Grave, het en is geen teycken hier te blijven |
II, 128 |
Wij waren oost, wij varen west |
II, 192 |
Wildy om mynent-wil u inden doot begeven |
I, 214 |
Windeken wt het paradijs |
I, 191 |
|
|
X |
|
Xerxes, dien wy alhier oock Ahasueros noemen (1ste bedrijf Haman) |
I, 153 |
|
|