Logo DBNL
Over-Ysselsche sangen en dichten (1930-1935)

Over-Ysselsche sangen en dichten

(1930-1935)–Jacobus Revius–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

Hemel-vaert van Prins Mauritz van Orangien.*

 
Als Maurits grote Geest vant lichaem afgescheyden1
 
Nu vryelijck begost zijn wiecken wt te breyden,
 
Vernemende 'tgewoel, het clagelijck gerucht
 
Het deunende geschrey, 'thert-cloppende gesucht4
5
Van zijn verlaten volck en herderlose schapen,
 
Verhief hem inde locht, den adem wat te rapen.6
 
En, latende voort lest zijn ogen ommegaen,
 
Sach minnelijck den creyts der Nederlanden aen8
 
Nu twee-mael, door zijn hant, gewonnen voor de Staten.9
10
Hy sach int ruyme velt sijn reysige soldaten10
 
En fraye ruytery int blinckende geweyr;11
 
Sijn Broeder overhooft van een soo schonen heyr.12
 
Hy sach op Helicon, aent hoochste der rivieren,13
 
Sijn name inde schors van al de lauwerieren;
15
En Pegasi fonteyn, die snellijck lopen dee15
 
Sijn ongemeten roem in d'een en d'ander zee.16
 
Hy sach de moortsche Nijt op Caucaso gehangen17
 
Gegeesselt en geknaecht, van hare eygen slangen.17-18
 
Hy sach, met volle vreucht, van Godes hoge wet
20
Int lustige Brasyl den stapel al geset.20
 
En sijne Ammiraels met cloeck-gemande vloten
 
Na 'tgoudene Peru vast vieren hare schoten,22
 
In hope dat door haer het rijcke Panama
 
Noch eerder (wil het God) sal wancken als Breda.24
25
Dus hebbende den helt sijn vlickerende ogen
 
Geweydet inder yl, is hoger aen gevlogen26
 
En coos onwanckelbaer den goddelijcken pat27
 
Die reysende van hier, sijn Vader inne-trat.28
 
Alwaer als met de vlucht hem sagen hene-varen29
30
De boden van het licht de posten vande jaren30
 
Heeft yeder een van haer opt wackerste gepast31
 
Met eeren te ontfaen soo treffelijcken gast,
 
Den Schutter, wenschende soo weerden pack te dragen,33
 
Hem stelde sijn rondas te maken tot een wagen,34
35
Sijn pijlen wierpen haer self cruys-wijs over een
 
Om als vier raderen te rollen met hem heen.
 
Sijn booch den disselboom, de pese was den teugel,
 
Twee swanen vlogen toe, die onder elcke vleugel
 
De pluymkens togen wt, en maeckten daer van ree
40
Voor een soo goede vracht een mackelijcke stee.40
 
Sy vateden den toom, bereydet haer te swencken41
 
Waer Maurits met het ooch of vinger soude wencken.
 
Erigone vercreech dit wonder int gesicht,43
 
En pijnde haer Balans te hangen int gewicht
45
Op dat hy die u schael, Astraea, had gedragen45
 
Sijn voeten stellen mocht in hare beyde wagen,46
 
Den vreeselijcken Leeuw sijn claeuwen inne-tooch47
 
En voor hem, toewaerts aen, sijn ruygen necke booch.48
 
Den grommelenden Beyr begost voor hem te knielen,49
50
Het Beyrken tot den dienst stont op zijn achter-hielen.50
 
Arcturus met sijn jacht en snellen Procyon51
 
Sich spoede nae hem toe het beste dat hy con.
 
De crone in het suyt vol lichte diamanten53
 
Socht, ruylende van plaets, haer op sijn hooft te planten.
55
De glinsterende Croes met haer lazure gront55
 
Socht, voor de grootste eer, te roeren zijnen mont.
 
Maer Maurits, sijne woonst al pogende te naken,57
 
Heeft schiedelijck gehoort een bulderen en craken:58
 
De herren vant gewelf des hemels sprongen los59
60
En lieten varen af een vlammende caros,60
 
Alwaer den eelen Prins is vrolijck opgesprongen.61
 
Een vliegende geswerm sijn wielen ane-drongen,62
 
En hebben hem met sanck en juychen ingebracht
 
Ter plaetsen die alleen Gods beste vrienden wacht.
65
De Fame, die dit sach, becranste haer trompette,
 
En, eerse haren mont noch eens daar voren sette,
 
Riep wt bescheydelijck, soo dat vant coude Noort67
 
Tot in de Suyder-straet haer stemme wiert gehoort:68
 
‘Wanneer verwelcket is den hogen moet van Spangien
70
Noch bloeyen sal den lof van Maurits van Orangien.

Vorige Volgende