Over-Ysselsche sangen en dichten

tekstkritische noten

Kinderen Gods, Hs. van Revius in C.

Kinderen Gods.

Siet aen de edelluy hoe breet datse gaen weyen¹
Om vant gemeene volck oogschijnlijck haer te scheyen,²

Haer seden, hare dracht van maecsel en van stof,

Hoe't slingert na den staet, hoe 't wappert na het hof:⁴

O Christenen, die God self uwen Vader hetet
En van soo hogen stam met woorden u vermetet,⁶

Sydy hetgeen ghy segt, ey, scheydt u door de daet

Vanden gemeynen hoop en van des werelts saet;

Of anders, ick bevrees dat ydel is u roemen
En u voor Gods gericht te swaerder sal verdoemen.

1 hoe breet datse gaen weyen: hoe zij pralen.

2 oogenschijnlijck: duidelijk.

4 staet: stand (de zin is: hoe 't alles spreekt van aanzien en verkeeren aan 't hof).

6 u vermetet: aanspraak maakt op.