Over-Ysselsche sangen en dichten

T'selve, op de 10 geboden.

Heft op u hert, aenhoort dees reden
Ghy menschen al, en daer op let
Hoe Adam met zijn overtreden
Vertreden heeft de gantsche wet.

1.
De Heer, seyt hy, heb ik verachtet,
Niet na-gelevet sijn gebot:
Maer, armen ardeworm, getrachtet
My self te maken tot een God.

2.
Sijn suyver beelt heb ick verloren
Het ongevalschte licht en recht,
Dees duyvels beelt heb ick verkoren
En dien hem als sijn eygen knecht.

3.
Gods naem heb ick misbruyckt, gelastert;
Want voelende mijns Heeren straf
Ick claegde dat ick was verbastert
Door t'wijf dat hy my selver gaf.

4.
Der sielen rust heb ick lichtveerdich
Door mijne dwaesheyt wtgeblust,
En my gemaeckt, eylaes, onweerdich
Te comen inde hoochste rust.

5.
Mijn eeuwich Vader en behoeder
Heb ick verweckt tot storenis,

[p. 24]

 

De aerde mijn getrouwe moeder

 

Om mijnentwil vervloeket is.

 

 

 

6.

25

Dootslach, o God, heb ick bedreven.

 

Had ick gehouden slechts u woort

 

Ick en mijn saet sou eeuwich leven:

 

Nu heb ick haer en my vermoort.

 

 

 

7.

 

Het houwelijck heb ick gebroken

30

Waer door aen u ick was verplicht,

 

En lig' in schaemte neer-gedoken

 

Verjaget van u aengesicht.

 

 

 

8.

 

Een dief ben ick van uwe gaven:

 

Ick heb gestolen en gepluckt

35

De vrucht, waer door als arme slaven

 

U vrye schepsels sijn verdruckt.

 

 

 

9.

 

Der slangen gift heb ick gesmaket,

 

Sijn valsch getuygenis gelooft,

 

Sijn sonde tot de mijn gemaket,

40

Sijn straf getogen op mijn hooft.

 

 

 

10.

 

Mijn ooge heeft mijn hert verleydet

 

Tot snode lust en eygen-baet.

 

Ter werelt heb ick wt-gebreydet

 

De wortel boos van alle quaet.

 

 

45

O Adam, wat hebt ghy gemaket!

 

Ghy brenget ons in groote quael.

 

Door u sijn wy in schult geraket,

 

Met u verdorven altemael.