Over-Ysselsche sangen en dichten

Gods kennisse.

Wanneer het spade licht begint hem wt te spreyen
Opt vlackste vande see, de vischkens haer vermeyen

En meynen, datter blinckt dat het al sterren zijn,

Hoewelse niet en sien als eenen wederschijn;

Maer die hier inde locht en boven t'water leven
Die sien des hemels heyr bescheydelijcken sweven:⁶

Soo is het met den mensch: al wat hy hier aensiet

Van God en van zijn rijck en is het wesen niet,

6 bescheydelijcken: duidelijk.

[p. 12]

 

Maer een geringen schijn, waer van de naeckte waerheyt

10

Aenschouwen die daer sien de goddelijcke claerheyt.