De CL Psalmen Davids, eerst in Nederlantschen dichte gebracht door Petrum Dathenum, ende nu in sin ende rijmen gebetert

[fol. E8r]

Den xl. Psalm.

NAe dat ick heb lanckmoedichlijck verwacht
Den Heere in mijn swaer ellendt
Soo heeft hy hem tot my gewendt,
En heeft gehoort mijn jammerlijcke clacht.
Wt eenen modder-cuyle
En uyt den slijck seer vuyle
Met cracht hy my uyt-tooch:
Hy heeft mijn voeten vast
Tot synen wech gepast

[fol. E8v]

 

 

Op een steenrotze hooch.

 

 

 

2 In mijnen mont heeft hy een lofsanck soet

 

Gegeven, en een nieuwe liet;

 

Elck sal hem vreesen die het siet,

 

En leeren, dat op God men hoopen moet.

 

Wel dien die int benouwen

 

Den Heer alleen vertrouwen,

 

En d'oogen niet en slaen

 

Op die de hoovaerdy

 

Of de bedriegery

 

Leyt van de rechte baen.

 

 

 

3 V wercken, Heer, zijn groot en wonderbaer.

 

V goedicheyt in raet en daet

 

Bewijst ghy aen ons sonder maet,

 

Wie canse recht vertellen allegaer?

 

Wanneer ick die wil loven

 

ʼtGetal gaet my te boven.

 

Slacht-offer noch geschenck

 

Begeert ghy; maer daer voor

 

Doorboort ghy my het oor

 

Dat ick steets aen u denck.

 

 

 

4 Brant-offer u gants niet ter herten gaet.

 

Sond-offer smaket u niet meer;

 

Doe seyd' ick: siet, ick come neer,

 

Want in u boeck van my geschreven staet.

[fol. E9r]

 

Gehoorsaem my te dragen

 

Na al u wel-behagen

 

Is mijner zielen lust.

 

V goddelijck gebot

 

O alderhoochste God

 

Diep in mijn herte rust.

Pause.

5 Ick heb vercondicht u gerechticheyt

In der gemeente overluyt.
Ghy weet, dat ick niet toe en sluyt
Mijn lippen, maer heb uwen lof verbreyt.
Van u getrouwe waerheyt
En van u hulp uyt swaerheyt
Spreeck ick int openbaer.
Ick prijs' u goedicheyt
En u lanckmoedicheyt
In een seer groote schaer.

6 Dies weert van my doch uwe gunste niet.

V trouwe wacht beschutte my,
V reyne waerheyt my bevry
Voor herten-leet en doodelijck verdriet.
Veel qualen my omringen,
Mijn sonden op my dringen,
ʼtGesichte my ontwijckt,
Sy zijn in meerder tal
Als mijne hayren al.
Dies ʼtherte gants beswijckt.

7 O God, verlosset my genadelijck,

Tot mijne hulpe u doch haest',

[fol. E9v]

 

Laet schaemroot werden en verbaest,

 

Die trachten my te dooden smadelijck.

 

Laet die te rugge keeren

 

Die mijn verderf begeeren,

 

Verdoetse, Heere God,

 

Die roepen wulps en bly

 

Ha! ha! dat sochten wy!

 

Tot mijnen hoon en spot.

 

 

 

8 Maer laet in u syn hertelijck verblijt

 

Een yeder die u naem bemint,

 

En in u heyl syn wellust vindt,

 

Op dat hy seg' God sy gebenedijt.

 

Arm ben ick en ellendich

 

Maer mijnen God bestendich

 

Sorgvuldich op my siet.

 

Ghy helpt my door u cracht,

 

V bystant ick verwacht.

 

Comt, Heer, en toevet niet.