De CL Psalmen Davids, eerst in Nederlantschen dichte gebracht door Petrum Dathenum, ende nu in sin ende rijmen gebetert

[fol. B5v]

Den xvj. Psalm.

BEwaert my Heer na uwe goedicheyt,
Op u alleen staet alle mijn vertrouwen,
Dies mijne siel tot u vrymoedich seyt:
Ghy zijt mijn God op welcken ick wil bouwen.
Doch kan ick my met waerheyt niet beromen
Dat u van my het minste goet can comen.

2 De heyligen die op der aerden zijn

Wil ick wel doen, aen haer is mijn behagen:
Maer sulcke sal ontmoeten smert en pijn
Die blindelings een vremden God na-jagen.

[fol. B6r]

 

Haer bloedich offer wil ick niet aenroeren,

 

Noch haren naem in mijnen monde voeren.

 

 

 

3 God is alleen mijn erve en mijn gront,

 

Het beste deel, en t'edelste van allen

 

Heeft my de Heer in een gewenschte stont

 

Geluckichlijck doen in de handen vallen.

 

Ia met het lot dat my nu is bejegent

 

Heeft hy my op het heerlijckste gesegent.

Pause.

4 Gelooft zy God, die altijt is geweest

Een raetsheer, die my wijslijck heeft beraden,
De nieren self en 'tbinnenst' van mijn geest
My tuchtiget oock inden nacht wel spade:
Ter rechterhant staet my de Heer der Heeren
Die zijne hulp my niet en laet ontberen.

5 Siet daerom is mijn herte soo verblijt,

Mijn lichaem rust, mijn tonge vreucht bedrijvet,
Versekert dat ghy Heere niet en lijdt
Dat in het graf mijn ziele eeuwich blijvet.
U heylich kint dat ghy soo hebt in weerde
En laetty niet verrotten inder eerde.

6 Den rechten wech maeckt ghy my, Heer, bekent

Die my geleydt int aldersalichst leven,
Dewijl alleen de vreuchde sonder endt
V aensicht ons, o groote God, can geven.
In uwe hant is 't eewige verblijden
En het vermaeck twelck duert tot allen tijden.