De CL Psalmen Davids, eerst in Nederlantschen dichte gebracht door Petrum Dathenum, ende nu in sin ende rijmen gebetert

[fol. A8r]

Den vij. Psalm.

OP u Heer, hoop ick in mijn lijden,
Wilt my van alle die bevrijden
Die my nu hebben aengerant,
Dat ick haer niet val in de hant.
Dat harer geen mijn droeve ziele
Aengrijp' en wreedelijck verniele,
Gelijck een leeu die 'tvee verslint
Wanneer het geenen hulper vint.

2 Mijn God, mijn Heer, heb ick mijn leven

Een sulcke euveldaet bedreven

[fol. A8v]

 

Als my van haer wert opgelecht,

 

Is in mijn handen sulck onrecht,

 

Heb' ick met overlast beloonet

 

Hem die in vrede by my woonet,

 

Verloste ick niet uyt den druck

 

Die t'onrecht socht mijn ongeluck,

 

 

 

3 Soo moet mijn vyant my na-jagen,

 

Ter aerden moet ick zijn geslagen,

 

Mijn leven leg' hy inden stof,

 

En ondertrede mijnen lof.

 

Staet op, o Heer, in heeten tooren,

 

En over die die t'saem-geswooren

 

My doen gewelt en ongelijck

 

Het lang-besloten oordeel strijck.

 

 

 

4 Laet volckeren met groote hoopen

 

Tot uwe rechtbanck comen loopen.

 

Set ghy u boven haer om hooch,

 

Aenschoutse met een wacker ooch.

 

O Coninck die de werelt richtet

 

En alles na de waerheyt stichtet,

 

Van mijne saeck een uytspraeck doet

 

Na mijn oprecht en reyn gemoet.

 

 

 

5 Der boosheyt wilt een eynde maken,

 

En nemet aen der vroomen saken

 

Ghy die alleen doorsoecken cont

 

Der herten ende nieren gront.

 

God is rechtveerdich en waerachtich,

 

Mijn vaste schilt is God Almachtich

 

Die de oprechten wel behoedt,

 

En diese seker leven doet.

[fol. A9r]

 

6 God sal een yv'rich richter wesen

 

Voor al de gene die hem vresen:

 

En op den boosen diesgelijcx

 

Vertoorent hy hem dagelijcx.

 

Wil yemant hem niet laten leeren

 

Noch vande sonde weder keeren,

 

Hy wet sijn sweert, en met der hant

 

Hy sijnen fellen boge spant.

 

 

 

7 Sijn fellen boge maeckt hy veerdich,

 

En, tegen die zijn straffens weerdich

 

Een dootlijck wapen grijpt hy aen,

 

Syn pylen sal hy af doen gaen.

 

Wat quaets heeft dese in zijn sinnen,

 

Syn herte swanger is van binnen

 

Met wrevel en met ongeval,

 

Doch ydelheyt hy baren sal.

 

 

 

8 Ick sie hem neerstelijcken slaven

 

Om eenen diepen cuyl te graven,

 

Maer in den put hy selver raeckt

 

Die hy voor and'ren heeft gemaeckt.

 

Het quaet dat hy had voorgenomen

 

Sal op zijn eygen hooft noch comen,

 

De moeyte die hy and're doet

 

Op zijnen schedel vallen moet.

 

 

 

9 Mijn tonge God daer over prijset

 

Dat hy gerechticheyt bewijset.

 

Hem die regeret boven al

 

Met lof-gesanck ick roemen sal.