Japanse verzen

[p. 62]

XIV.
Nacht.

Gelijk een moesmé in blauw nachtgewaad¹⁾
In haar makoera²⁾ ligt, zodat ze 't git
Der haren zelfs in slaap nog pralen laat
In speldenkrans, naast een lantaarn, glad-wit,
Welks schijn door boze geesten word gehaat,
Insluimert onder 't kaya-gaas³⁾ - gevit,
Luid brommen van muskiten, muggen gaat
Rondom, tot als een god de vuur'ge pit⁴⁾
Ze trekt, tot offers schroejt - zo over stromen,
Rotswanden glijd en glanst een kleed van blauw
Wanneer Nippón zelf weer ter rust wil gaan
Het Rijk slankt heen, verwaasd in web van dauw.
En, opdat geen vuurdraak het wekt uit dromen,
Spant trouw aan d'einder vol en blank: de Maan.

1) De gewone kleur van het nachtgewaad der japanse vrouwen is blauw.

2) De makoera vervangt het hoofdkussen; het is een kleine sraag, in het midden hol, zó dat het hoofd er in rust.

3) Kaya, een soort van gaas, waaronder men daar sluimert, dinend tot beveiliging tegen de muskiten.

4) Naast het rustbed brand een witte lamp om de boze geesten te verjagen in den vorm van een overlangs geopenden silinder op een voetstuk.