Fabelen

[p. V]

Aen Hunne Koninklijke Hoogheden den Hertog van Braband en den Graef van Vlaenderen.

O jonge en teedre Vorstentelgen!

O sterke zuilen van den troon!

De hoop en blydschap aller Belgen!

Gy, die den glans der koningskroon

Moet met het heil des volks vermeêren!

Mogt ik, als gullen offerpand,

U deze lettervrucht vereeren,

Tot eer der Tael van 't Vaderland!

Mogt Gy een gunstig wenkje slagen

Op 't eerbetuig U toegewyd!

Mogt U de toon der Tael behagen

Van 't Land waer Gy geboren zyt!

[p. VI]

 

Wat zouden de echte Vlaenderlingen,

 

Met Brabands zonen, hand aen hand,

 

De langgewenschte zege zingen

 

Der schoone Tael van 't Vaderland!

 

 

 

Lang moet de waerde volkstael leven!

 

Het veelbelovend Vorstenpaer

 

Zal naer hare eer en luister streven,

 

Beschermen 't heilig kunstaltaer.

 

't Zal zich aen Brabands welvaert wyden

 

En Vlaendrens ouden gloriestand:

 

Geen' wisser' hoop, in vroeger' tyden,

 

Streelde ooit de Tael van 't Vaderland!

 

 

 

Leeft lang! leeft heilryk, Koningslooten!

 

Volgt 's Ouders deugden, (die de kroon

 

In glans en heerlykheid vergrooten,)

 

Als gids en rigtsnoer naer den troon:

 

De naneef zal, vóór zyne trappen,

 

Nog steeds den vryboom zien geplant,

 

Voor volksvlyt, kunst en wetenschappen,

 

Voor Godsdienst, Tael en Vaderland.

P.J. Renier.

Deerlyk, September 1842.