Het verzenboek van Lijsje

[p. 16]

Baantje glijden.

‘Lijsje, kom je baantje glijden?

Uit de grijze winterlucht

Vallen duizend witte vlokjes,

Kijk eens Lijs, het sneeuwt geducht!’

‘Lijsje, kom toch gauw beneden,

Op het groote witte plein

Wordt door ieder kind gegleden,

Kom toch Lijs, het gaat zoo fijn!’

Lijsje gaat met vlugge stapjes,

Haar twee broertjes staan al klaar,

Helpen zusje van de trapjes,

Je bent toch niet bang, nietwaar?

Kijk haar glijden, kijk haar glieren

Tusschen beide broertjes in,

Zoo een sneeuwfeest mee te vieren

Is pas recht naar Lijsjes zin!

Na een poosje kan zij 't zelf al

Op de spiegelgladde baan,

Pijlsnel vliegt ze als een sneeuwbal,

Lijs, dat heb je flink gedaan!

[p. 17]