De nieuwe Harleveense doedel-sak

kweelende boere-deunen, minne-klagten, harders-zangen , drinkliederen, en klugten. Alle op bekende voysen

De klagten van Venus, over de dood van Adoonus.

Voys: Ag waarde Klooris die ‘k bemin.

Daer leyt die waerde Ionge Held,
Wiens schoonheyt mijn zo kon ontvonken:
dat ik door Liefden

[p. 76]

 

wier als dronken,

 

ô dood, ô dood, die mijn ontsteld,

 

Moest Adoôn dus ontydig sterven,

 

ô Iongeling wiens zoet gelaet,

 

Mijn en mijn Soon te booven gaet,

 

Ach! moet ik nu u schoonheyt derven.

 

Ik kus voor ‘t laast die lieve Mond,

 

daer twee Karsjes weeldrig groeyden,

 

En daer de Nectar overvloeijden:

 

ô Regte Ambrosyne gront:

 

Hoe kon ‘t Wild Swijn u nog verscheuren,

 

ô dood ô al te wreede dood:

 

Ik wil schoon ‘t zelfs het spook verdroot,

 

Om u nog alle Iaren treuren.

 

En ik zal door mijn groote kragt,

 

Van u maeken ‘t Puyk der Bloemen,

 

So schoon dat yder u zal roemen,

 

Waer door gy waerdig blyft geagt,

 

Kon Proserpjen een Vrouw verkeeren,

 

In een Hofmunter ik sal haest,

 

U Veranderen voor het laest;

 

Weer ras een Bloem na mijn begeeren.

Adonus veranderd in een Bloem.