De nieuwe Harleveense doedel-sak

kweelende boere-deunen, minne-klagten, harders-zangen , drinkliederen, en klugten. Alle op bekende voysen

Minnaars-Klagt, Over zyn Blaauwe Scheen.

Voys: De Groote Maggol.

Bloet hoe kryg ik nog een Meyt,
Die zo ik wil is bereyt,
Bloet hoe kryg ik nog een Meyt,
Die mijn Siel verblyt:
Kom ik by keetjen of fransjen,
Of by Griet of lange Tryn.

Of by Claasje,

Elk is Baesje,
‘t Is ga voort van mijn.

‘k Loop gestaeg een Blaeuwe Scheen,

Bloemerhert waer zal ik heen,
‘k Loop gestaeg eenh Blaauwe Scheen;
Ach! wist ik de reen,

[p. 63]

 

‘k Heb geen Bogchel of hoge Rug,

 

Ik ben netter als een Plug,

 

Ia ‘k Aardig,

 

Rap en vaerdig;

 

En van alles vlug.

 

Ik praet als een Advocaet:

 

En zing niet als op de maet,

 

Ik praet als een Advocaet,

 

En Lief in ‘t gelaet:

 

Mijn broek met Franje zit heel net:

 

Kousse Schoenen heel adret;

 

Na de mooden,

 

Als de Gooden,

 

Gaen op een Balet.

 

M’Kantedas men Pruyk en Hoet,

 

Ia al wat ik draeg sit goet:

 

M’Kantedas men Pruyk en Hoet,

 

Staet gelyk een Poet,

 

‘t Is alles even net en fraey,

 

De Meyde zijn wel henkers taey,

 

Dat haer zinnen:

 

Niet beminnen,

 

Daer ‘k haer Streel en ay

 

Mijn vyf zinne zijn op hol:

 

En mijn Hooft draijt als een tol,

 

Mijn vyf sinne sijn op hol,

 

‘k Wor nog Gek ja dol,

 

So ik geen Meyt bekoore kan,

 

Daer ik als en Aetna bran,

 

Cupidootjen,

 

Minnegootjen:

 

Maek van mijn een Man.

 

Eer dat ik in ‘t water sluyp,

 

Door ‘t verdriet mijn zelf verzuyp,

 

Eer dat ik in ‘t water sluyp,

[p. 64]

 

Door een Minnestuyp:

 

Of eer ik mijn aen een touw,

 

Ga verhangen, en dat zou,

 

Gy verfoeijen,

 

En wis moeijen,

 

Daerom help mijn gouw.