De nieuwe Harleveense doedel-sak

kweelende boere-deunen, minne-klagten, harders-zangen , drinkliederen, en klugten. Alle op bekende voysen

Kermis Dreun.

Voys: t’Antwerpen buyten de Kuypers Poort.

Sa Ionge Ieugt,
Maekt nu al t’zamen vreugd:
In deeze Kermis daegen,
Wyl yder is verheugd,
Ia neem een Meyt op zy,
Het zwieren staet nu vry:
Heeft men geen Geld Ianoom die helpt ons uyt de ly.

Zo dat gaet trant,

Yder danst hier hand aen hand,
Kyk hoe de Meysjes pronken:
Elk is by een Geland,
‘t Is spaer geen Wijn of Bier,
Maer drink en maek plysier:
Hoor Kees en Tryntje klinken dat gaet na de swier.

‘k Wil hier van daen,

Na ‘t Waffelhuys eens gaen,
En zien wat daer voor Vreugden,
Op dees tyd werd gedaen
Die Roept breng Waaffels Baes

[p. 61]

 

En maekt een groot geraes,

 

Terwyl zo meenig Vrijer zoekt na ‘t Meysjes Aes.

 

Dog dat’s een fleur,

 

‘t Gaet met de Kermis deur:

 

Elk sit hier aen een tafel,

 

Met een Gardyn ‘er veur,

 

Men heeft zijn vryigheyt,

 

Men zolt en knoept de meyt,

 

Dat meenig neegen maenden heugt na deese tyd.

 

Zo werd de Nagt,

 

Met Vreugden doorgebragt,

 

De Zon begint te straelen,

 

‘t Mooy weer ons weer toe lagt:

 

Nu na het Lytse Plyn:

 

Elk met zijn Lys of Tryn:

 

Of na de Botermarkt daer de Vreugt sal zijn.

 

Alles op de been,

 

Schieve, manke rat van leen,

 

Ik zie een heele koppel,

 

Om een Stillasie heen,

 

Klaes klomp die lykt Pastoor:

 

Hy vermaekt yder het oor:

 

Door al zijn snaekze grappen krygt de Vend gehoor.

 

Wat varder staet,

 

Een Vend die is in staet,

 

Om alles op te zingen,

 

Wat dat ‘er al om gaet,

 

Elk Vaarsje roep de Vend,

 

De wys is wel bekend,

 

Ik geef het stuk drie duyten ‘t is heel pertinend.

 

Daer staet klyn Ian,

 

Die roept mee als een Man,

 

Over de hondert Lietjes,

 

Die kope wil loopt an:

 

‘k Wor doof en blind door ‘t zien,

[p. 62]

 

En schreeuwen van de Lien:

 

Ik meen eerst wat te schaffen,

 

Want de klok slaet tien.

 

En dan so voort,

 

Na de Schouw Burg zo ‘t behoort

 

Daer zal men ons Vertoonen,

 

Al ‘t geen een Mens bekoort,

 

Ik ga het is mijn tyd,

 

De Kermis ons verblyt,

 

Elk heeft hem tot de Vreugden op dees tyt verblyt.