De nieuwe Harleveense doedel-sak
(1721)–Casper van Regten–
Auteursrechtvrijkweelende boere-deunen, minne-klagten, harders-zangen , drinkliederen, en klugten. Alle op bekende voysen
Voys: Ik vryden een Meysje teer.
Tyter.
Bent gy zo vroeg op de be’en,
Alderzoetste Alidaetjen,
Vergun my dat ‘k met u tre’en,
En zaemen houden een praetjen,
In de Groene Klavere wy,
Alwaer de Leeuwerik zingt bly;
En daer we zitten wonder vry
| |
[pagina 22]
| |
Alida.
Wel Herder ‘k sta al en wagt,
Lustig wil u Stal ontsluyten;
Want de Zon die krygt reets kragt,
Dryf u Vee maer ras ‘er buyten.
Tyter.
Lief zy gaenen op u woord,
Uyt de Stal gelyk ‘t behoort:
Dryfd de uwen ook maer voort.
Alida.
‘t Gewolde Vee is puer verheugt,
Nu se koomen in de Wyden;
Tyter laet ons hier in vreugt,
Onder dese Boom wat byden
En Gaen zitten in het Gras,
Tot de Zon duykt wonder ras,
In de soute Peekel plas.
Tyter.
Alida u zoete wil,
Zal men noyt in ‘t minst verveelen,
En terwyl het hier is stil;
Wil ik op mijn Riet wat kweelen.
Alida.
Waerde Tyter Speel nu niet,
Maer steek weg u Herders Riet,
Speel hier na als g’wilt een Lied.
Want ik wil Vlegten een Krans,
Ginter staet een Boom met Roosen,
Plukt men daer wat Roosjens tans,
Se staen nog in haer Fleur t’Bloosen.
Tyter.
Hou waer mijn liegve Alida,
Pronk met Roosen als Flora,
Die zijn schoon ja zonder ga.
Alida.
Tyter bukt hier in het Groen,
Zou dit Kransjen u wel passen,
ô Ia ‘t staet goet in fatzoen,
| |
[pagina 23]
| |
Wel foey kwylje dat of wassen
Sie: nou lykje wel een Zoon,
Van de Min Godin die schoon,
Zit in haer verheeve Troon.
Tyter.
Alida ‘k blyf u dankbaer,
Maer wilt die gonst lang betoonen,
Als wy zijnen met elkaer,
Dat gy mijn met die Krans wil Kroonen.
Alida.
Dit Kransjen dat heb ik alleen,
Voor u mijn Lief en anders geen,
Ik schenk het u Tyter met re’en.
Tyter.
Lief de Zon daeld na het West,
Laten wy ons Vee voort dryven,
Naer onze Stal dat is het best,
Waer mee ‘k kan wil ‘k u geryven.
Toen dreeven zy na haere Stal,
Maekten vreugde en bly geschal,
Daer ik haer wel laten zal.
|
|