Een nieuw aardig prentenboek

[p. 33]

De Geschiedenis van den wilden Karel.

Karel is een wreede snaak, -
Dieren plagen zijn vermaak -
Katjens knijpt en martelt hij,
Honden laat hij nimmer vrij.

Laatst pakte hij een moedig paard,
Waarop een heer zat, bij den staart.

[p. 36]

Het groote paard, dat werd toen kwaad,
Ziet hoe het beest naar acht'ren slaat; -
Hij raakte Karel op zijn' scheen,
Die storte nêer, en brak zijn been.

Daar schreeuwt nu Karel ‘ach!’ en ‘wee!’
Daar ligt hij op de kanapée,
Hij kermt en jammert en hij schreit,
‘O wee mijn been, wat smart, wat spijt!’