Het laatste aardige prentenboek

[p. 3]

Hannes Haas.

Hannes, met zijn tasch belaân,
Zal voor 't eerst naar school toe gaan;
Maar daar staat een zwarte man,
Hans loopt weg zoo hard hij kan;
Lei en boek valt uit de tasch.
Ziet eens, hoe benaauwd hij was!
Hans loopt schreeuwen: ‘help mama!’
Hem de ganzen achterna.
Hans stopt beî zijn ooren toe,
Weet niet meer waarheen en hoe?
Pet en tasch is hij al kwijt.
Hannes, welk een haas gij zijt!

[p. 5]

Buiten in het groene veld
Houdt zich schuil de kleine held.
Eensklaps snelt in vollen draf
Hannes Haas berg op, berg af,
En - doodsbleek van angst en schrik -
Springt hij in een oogenblik
Bevend, trillend daar van daan;
Ach, daar komt de jager aan!
Deze ziet den hazenreus,
Schiet hem netjes door den neus!
Plomp, daar ligt ons Hansje dood,
En zijn bloed verwt alles rood.