|
| |
Van de eygen Schrift der Spanjaers, op de dagelyksen Tumult, en same-spanninge die in Spanjen is, en in de andere daer onder hoorende Koningryken, als mede in de Prins-domme en Hertogdommen daer onder hoorende, alwaer der duysenden met grooten drift Carel de derde erkennen voor haeren wettingen Erf Heer.
| |
Voys: Hoe draeyt het Rat van Avontuere.
Beroemde Spaense Monarchieje,
Hoe waggelt uwen grooten Troon,
| |
| |
Wat siet men niet in u geschieje,
Gy pronkje van de aertse Kroon,
Hoe siet men om u Troonen plukken,
Yder wil hier van Peerels rukken,
Niet alleen in de Koningrijke,
Van u beroemde Heerschappy
Maer selfs in de Republijke,
Die hebben haar regten Vry,
Daer siet men Tweedragtigheden,
Om weer te leven in de Vreden,
| |
| |
Castielje en Astremaduera,
Daer is een ider op de been,
Beroerte is by groot en kleen,
Den eenen wil Anjou tot Koning,
Den ander Carel tot de Krooning,
Catalonje Napels en Milaane,
En veel Eylanden groot en kleyn,
Die de kleyne Steede vermaene,
Hoe zy nu heel gebonden zijn,
Die haar nu houden tegens wille,
En doen haar houden heel stille,
In out Castiljen van gelijken,
En in Badajos ist verkeert,
In An'lusia siet men praktijken,
Want sy hebben al frans geleert,
En willen haar die last ontrukken,
Men siet 'er veel vant leven rukken,
Alcantera kan 't niet gedoogen,
Seggen 't is niet ons Erf-Heer,
Stellen haer kragten na vermoogen,
Om haer te stellen in de weer,
Ja door het op stel van veel Groote,
Is het daar met Tweedragt begoote,
De Grandes die daar niet verscheijnen,
Al aen 't Hof al van Madridt,
Daer op heeft men aenstons Desseijnen,
Dat die mee sijn van Carels lit,
Om hem tot Koning uyt te roepen,
En dat sy wagten na de Troepen,
Soo als Gibraltar was gewonnen,
Wast heele Rijk als op de been,
't Was al sa sa het is begonnen,
Dat men weer sal wesen gemeen,
Met 't Keysers Huys gelijck voor dese,
Birttanje sal ons hulper wese,
Binnen Madrid op volle straeten,
Vont men Pasquillen abondant,
| |
| |
Veel spraken daer als uyt gelaeten,
Lang leeft Carel die is gestrant,
Hy sal haest onsen Troon bekleden,
Voor Cadicx en meer andere Steeden,
Andere spreeken met volle monden,
't Is ons Wettigen Opper-Heer,
Men sal de tijd haest sien ontbonden,
Dat Spanjen sal herleven weer:
Dat de Galjoenen zwaer gelaeden,
Weer sullen onse lust versaeden,
En dat men daer sal over vreeken,
Die schuldt van dese saaken zijn,
Die nu na Vrankrijke worden versteeken,
In banden en in zwaare pijn,
En veel moeten laeten het leven,
Die men aan 't regt siet overgeven,
Want noyt en sal Spanje gedooge,
Dat sijn regten leggen ter neer,
Al wierden der naer 't Frans vermooge,
Gerukt aen Stukken heen en weer,
En men sag Hangen en Rabraken,
En duystent hoofde stonde op staken,
Het doet het bloet sieden en branden,
Maekt de liefde tot Carel groot,
Ontroert alle de ingewanden,
Die nu al sitten in de noot,
Want van 't Keysers Bloedt is gesprooten,
Beroemt by Monarghe en groote,
Niet eer sal Spanjen syn in vrede,
Niet eer in rust en eenigheyd,
Voor Carel op den Throon sal treden,
Als Opper-Heer en Majesteyt,
Als Spanjen maer sal sien de kragten,
Zullen wy hem by staan met magten,
|
|
Auteursrechtvrij
