De wanhebbelyke liefde

[p. 14]

Derde tooneel.

Adriaan, Joost.

Adriaan.

 

WEl Kozyn, dat is me zéker lief, dat Héndriks dingen

 

Zo wél staan; 'k wéd de knécht zal van vreugd uit zyn vél springen,

 

Om dat jy zyn Vryster zo bemind, dat jy ze kust.

 

Is zyn huuwelyk klaar?

Joost.

 

Ha, ha, ha!

Adriaan.

 

Zo vrolyk?

Joost.

 

Ziet me de lust

 

Niet ten oogen uit?

Adriaan.

 

Ja dóch; héb je 't met Geertrui konnen stellen?

 

Zal ze goed mêe geeven?

Joost.

 

Neen, ik moetje heel wat anders vertellen.

 

Praat een uurtje met me, 'k hébje noodig, Kozyn Adriaan.

Adriaan.

 

Ik bén tót uw dienst; maar ik moet zo tót Geertruiden gaan,

 

By haar Nicht Agniet, myn Vryster, die daar moet weezen,

 

Om uw Zoons zaaken voort te zetten, én ik zou vreezen

 

Die geleegenheid te verzulmen: want ik moet met haar,

 

Geertrui zien te persuadeeren, zo word het huuwelyk klaar.

Joost.

 

Geertrui is niet t'huis.

Alriaan..

 

Ja, maar zy kon daatelyk komen.

Joost.

 

Gaan wy maer een burgwalletjen om; onder de boomen

[p. 15]

 

Zal ik 't je zeggen Kozyn. Houwen wy haar terwyl in 't oog,

 

Of ze kwamen: want dat je 't weet, daar is my hoog

 

Aangelégen; myn Zoon....

Adriaan.

 

Daar komt Agniet uit het straatje

 

Met Geertui. Adieu Kozyn, ik zie ze houwen een praatje,

 

En ik zal het zo allerbést, met een slingerslag,

 

Te pas bréngen.

Joost.

 

Je mogt doen, dat ik niet zeggen mag;

 

Ik moet jou eerst wat zeggen, anders zou je 't heel verknóllen.

 

Ik héb zulke vreemde tydingen! ô, 't zal je zo bóllen!

 

Je zoud een verkeerde boodschap gedaan hebben, in der daad.

 

Ook mogtje 'er steuren: want ze zyn vry drók in haar praat,

 

En, na 't lykt, zullen ze 'er zo haast niet uitscheijen.

Adriaan.

 

Wel, al wat u belieft Kozyn, ik laat me van u leijen.

Joost.

 

Ze zyn ons schier op 't lyf! Kom Kozyn, deeze wég in.

 

Myn Zoon Hendriks Vryster, én ik, hebben in 't zin....