De Hollandsche Liis met de Brabandsche Bely
(1629)–Gillis Jacobsz. Quintijn– Auteursrechtvrij
[pagina 305]
| |
[pagina 306]
| |
Daer kunt gy het Eeuwig Leven
(Godt wil 't geven)
Vinden, tot u harte-lust:
Daer sal Christus, groot in Eere,
Na sijn Leere,
Geestelick dan sijn gekust.
Daer meugegy gestichtet wesen,
Door het lesen
Van de Vreugdt en hellerpiji
Denckt hier op, wordt gy gebeden,
Noch op heden:
Morgen kan 't te late sijn.
| |
[pagina 307]
| |
Hoort een woordt: De wyse Maegden
Godt behaegden:
Als gy in sijn Woorden leeft.
Huppel-Lijs en Spele-Guyrtje,
Danße-buyrtje,
Komen toe den Helle-geeft.
Sijt niet gram, dat ick u schande,
Velerhande,
Hier dus heb te toon geset:
't Is, om dat ick heb verlangen,
V te vangen,
In des Heren Vange-Net.
| |
[pagina 308]
| |
Yder een van u sal welen
Graeg, om lesen
't Geen ick hier van haer verhacel.
Hierom heeft mijn Pen u leven
Dus beschreven;
V te vangen al temael.
Maegde-Kroon, gy wordt gebeden,
Quade seden
Na te laten, desen dag.
Sy is wijs, die wel kan leven.
Godt wil geven
Dattet u gebeuren mag.
| |
[pagina 309]
| |
't Geen wy voor de Doecken stellen,
longesellen,
Gaet u aen, so wel als haer.
Dies so wordje mee, op heden,
Hier gebeden,
V te betren allegaer.
Gy verleydt de Spele-Maegden,
Die het waegden
Mee te lopen op het veldt:
Gy behoort, ter here-straten,
Na te laten
V gestoey en boof geweldt.
| |
[pagina 310]
| |
Vrome leugdt, gy kunt in desen
Sien, door 't lesen,
Dat de HemelGa naar margenoota voor u slaet.
Achter u staet hier de hette,
Sot en belle:
Daer de Spotter innelaer.
Hy is Satans Innelater,
Soete-prater:
Watje doet, gelooft hem niet.
Satan is sijn Opper-heere:
Hem ter eere.
Gy hem hier dus woelen siet.
| |
[pagina 311]
| |
Dansse-voet en sose heten
Doen u weten,
Dat de Aerd haer Hemel is.
Liever Jeugdt, wilt haer verlaten
Ende haten:
Kiest de Vreugdt, voor Droeffenis.
‘Eeten, drineken, spelen, tieren,
‘Quae manieren!
‘Is de vreugdt van dese lien.
‘Wie! heeft in het ydel wenschen
‘Deser menschen
‘Godes dienst wel ooyt gesien?
| |
[pagina 312]
| |
Is dit met, niet Gode gecken,
En verwecken
Synen Toorn? Gewisse, ja:
‘Na den doodt sy geen verheugen
‘(Watte leugen!)
‘Seggen sy; so voor, als na.
‘So wel kan haer Meester leeren,
‘Godt t'onteeren:
‘Fy! dien vuylen Leugenaer.
‘Godt wil hem berou noch geven,
‘In sijn leven,
‘En aen ons oock allegaer.
| |
[pagina 313]
| |
Noch een woordt: Ach! stopt u ooren,
't Kinder-mooren
Spruyt uyt vreugdt van jonge lien.
Als men dan het quaedt wil weeren,
Godt ter eeren,
Moet men op den oorsprong sien.
Fy! u onbeschaemde Vellen,
Sotte-bellen,
Die der vrouwen plichten doet:
Die de Vrijers, eens bekropen,
Na gaet lopen,
Op een lichte dansse-voet.
| |
[pagina 314]
| |
Nodig is't dat wy hier setten
Goede Wetten,
Hoeje nu moet sijn gehult.
Dit sal dan de Wet hier wesen:
Dat, na desen,
Gy niet meer vergaren sult.
Sulcke Meyt, die weer sal buyren,
Sal, dier uyren,
Sijn een lichter hoer genoemt:
Ia, sy sal, ten longsten Dage,
Dies ick klage,
Wesen tot de Hel verdoemt.
| |
[pagina 315]
| |
Als de Brabands Maegdt, ter Feeste,
Speelt de beeste,
Of, inGa naar margenoota Naeysters huys vergaert;
Die sal heten, Beel-Sottinne,
Stoocke-Minne
En te sijn van Bastaerd-aert.
Dese Wet sal duyrig blyven,
En beklyven,
Tot dat gy u al bekeert:
Dan so word u naem gegeven,
Vroom van leven.
‘Sy is kloeck, die gaerne leert.
|
|